Ο Γέροντας Μάξιμος στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού (του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα)

Με επιτυχία και καρποφόρα αποτελέσματα  πραγματοποιήθηκε η ομιλία του Γέροντα Μαξίμου, Ηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω με θέμα: ‘’Η αμαρτία κατά τους πατέρες’’, στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού (15-4-2013), στο ετήσιο εορταστικό πλαίσιο ‘’1963-2013: 50χρονα Ιερού Ναού’’.

Με λόγο καταπληκτικής διείσδυσης στους ακροατές, που απορρέει από την όντως μοναχική ιδιότητα και βιοτή του Μοναχού – Ηγουμένου μέσα από το κοινόβιο και τον ησυχασμό, ο Γέροντας Μάξιμος προσέγγισε και ανέλυσε το θέμα της ομιλίας του αναδεικνύοντας το πατερικό πνεύμα για την απαρχή της αμαρτίας, χαρακτηρίζοντάς την ως αστοχία και ως παρέκκλιση από τον αρχικό στόχο της ανθρώπινης ύπαρξης, μίλησε για την πρώτη προσέγγιση – εισβολή του διαβόλου στο χώρο του νου του ανθρώπου, διαβάλλοντας το Θεό και προτείνοντας στον άνθρωπο τη

δική του στόχευση ως τρόπο υπάρξεως και ανέλιξής του, όπου δοκιμάστηκε η δοσμένη από το Θεό ελευθερία στον άνθρωπο, που αποδέχτηκε τη δόλια πρόταση του διαβόλου, αποσυνδέοντας έτσι την μέσω της υπακοής, κοινωνία του με το Θεό – Πατέρα του και αιτία της ύπαρξής του, ώστε αντί ‘’να γίνει Θεός’’ κατά χάρη, κοινωνώντας με αυτόν και με τον συνάνθρωπό του, έχασε τη χάρη, διχάστηκε, σκότωσε, (σκοτώνει) πέθανε.

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, είπε ο Γέροντας, θεωρεί πως η αμαρτία είναι αποτέλεσμα παρακοής. Η αμαρτία δημιουργήθηκε κατ’ αρχάς μέσα στο νου του ανθρώπου με την παρεμβολή του διαβόλου μέσα στην αδιάβλητη  γνώμη, με τη δική του γνώμη, ότι ‘’η θέωση δεν θα γίνει μέσω της υπακοής στο Θεό, αλλά μέσω της γνώμης που σας βάζω εγώ’’. Ο άνθρωπος παραπλανήθηκε από το διάβολο και ξεστράτισε σ

ε μια παρα- φύση πορεία. Φυτεύτηκε μέσα του το πάθος, το στοιχείο της εμπάθειας, διαστράφηκε η προαίρεση, με στροφή από το αγαθό στο κακό.

Στη β’ φάση της αμαρτίας έχουμε τον παρασυρμό όλης της κτίσης, όπου μπαίνει μέσα της η φθορά και φεύγει η χάρη της απάθειας του Θεού. Η δεξαμενή της ύπαρξης, είπε ο Γέροντας, γεμίζει μόνο από τις αισθήσεις και φαίνεται έτσι η ‘’πτωχεία’’ της, αφού η ψυχή δε χορταίνει, γιατί είναι, όπως είπε, απειροποιημένη. Εδώ γεννιέται η πλεονεξία για χάρη του σώματος, ενώ η ψυχή λιμοκτονεί, είπε, και τα συμπτώματα αυτής της πορείας είναι η ανθρωποφάγος αδικία, η οδύνη και ο θάνατος. Η ελευθερία ωστόσο, τόνισε ο Γέροντας, μένει ανέπαφη και μπορεί, όπως στο πρόσωπο της Παναγίας, να ανατρέψει το ποτάμι της φθοράς και να φέρει μια άλλη πορεία στο ανθρώπινο γένος…

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος, (16-4-2013)

Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση και δεξίωση στο Αρχονταρίκι.