Ο πρώτος και ο δεύτερος γύρος του αγώνα της ζωής

«Ο άγιος Ξύστος (250 μ.Χ. ) καταγόταν από την Αθήνα και ήταν επίσκοπος Ρώμης. Εν όψει του Διωγμού επί Δεκίου, έδωσε εντολή στον αρχιδιάκονό του Λαυρέντιο να διαφυλάξει τα ιερά σκεύη της Εκκλησίας. Ο Λαυρέντιος επώλησε τα ιερά σκεύη και τα χρήματα τα μοίρασε στους φτωχούς. Όταν ο Δέκιος επέστρεψε από την Περσία, ανέκρινε πρώτον τον επίσκοπο Ξύστο, τον οποίο και καταδίκασε σε θάνατο δι’ αποκεφαλισμού. Έπειτα εκάλεσε τον Λαυρέντιο, από τον οποίο ζήτησε να του παραδοθούν όλα τα χρήματα και τα σκεύη της Εκκλησίας. Ο αρχιδιάκονος δέχθηκε και παρακάλεσε να του χορηγηθούν άμαξες, για να μεταφέρει τους θησαυρούς της Εκκλησίας και να τους παραδώσει στον Δέκιο. Πράγματι. Ο Λαυρέντιος εστοίβαξε επάνω στα αμάξια τους φτωχούς, τους χωλούς και όλους εκείνους , στους οποίους είχε διαμοιράσει τα χρήματα και τους οδήγησε στον βασιλέα.

Ο Δέκιος εξαγριώθηκε και διέταξε να θανατώσουν τον Αρχιδιάκονο, καθώς και τον Ιππόλυτο, που παρέλαβε το λείψανο του Λαυρεντίου και το έθαψε. ( Ο άγιος Ιππόλυτος εμαρτύρησε συρόμενος από άγρια άλογα ) . Επτά ημέρες , μετά το μαρτύριο του αγίου Ιππολύτου, ο Δέκιος και ο υιός του Βαλλεριανός, επήγαν έφιπποι στο Θέατρο και παρέστησαν σε κάποιες εκδηλώσεις. Εκεί απέθαναν και οι δύο. Και ο μεν Δέκιος , κατά την στιγμή του θανάτου του φώναξε: «Ω Ιππόλυτε, σαν αιχμάλωτο με δένεις και με σέρνεις»! Ομοίως και ο Βαλλεριανός είπε: «Ο Ιππόλυτος με έδεσε με πύρινες αλυσίδες και με δέρνει» ( Συναξάρι, 10 Αυγούστου ) .

Τα ιερά σκεύη και οι θησαυροί της Εκκλησίας είναι οι φτωχοί και ανάπηροι άνθρωποι. Ο άγιος Λαυρέντιος κατάλαβε σωστά το Ευαγγέλιο του Χριστού που λέγει: «Θησαυρίζετε θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ» ( Ματθ. στ ΄ 20 ). Οι θησαυροί της Εκκλησίας βρίσκονται κατατεθειμένοι στην τράπεζα της αγάπης. Η Εκκλησία δεν θησαυρίζει επί της γης. Δεν συγκεντρώνει και δεν αποθηκεύει χρήματα και οικονομικά αγαθά. Η Εκκλησία δεν έχει «περιουσία». Η περιουσία της Εκκλησίας είναι οι άνθρωποι και, ιδιαίτερα , οι φτωχοί. «Η Εκκλησία δεν είναι χρυσοχοείον» έλεγε ο ιερός Χρυσόστομος. Αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να συσσωρεύει χρυσό, να αποκτά πολυτελή ιερά σκεύη και άμφια και να δημιουργεί περιουσία. Τα οικονομικά της Εκκλησίας πρέπει να είναι ευέλικτα, να ρευστοποιούνται και να χρησιμοποιούνται στα έργα της αγάπης και της φιλανθρωπίας. Τα χρήματα της Εκκλησίας μοιάζουν με το Μάννα της Ερήμου. Το Μάννα έπεφτε καθημερινά από τον ουρανό και οι Ισραηλίτες έπρεπε να συγκεντρώνουν τόσο όσο χρειάζονταν για τις ανάγκες μιας ημέρας . Εάν συγκέντρωναν περισσότερο και το φύλαγαν, εκείνο σκουλήκιαζε ( Εξ. ιστ΄20 ) . Το συσσωρευμένο χρήμα της Εκκλησίας είναι άχρηστο. Οικονομικά της Εκκλησίας που δεν κινούνται μουχλιάζουν και σκουληκιάζουν. Και τούτο, γιατί δεν εκπληρώνουν τον προορισμό τους.

Στον κόσμο τούτο, οι διώκτες δένουν τους Αγίους σε άγρια άλογα, τα οποία σέρνουν μέχρι θανάτου. Στον επουράνιο κόσμοι οι διώκτες της Εκκλησίας δένονται με πύρινες αλυσίδες… Η εικόνα αυτή που έδωσαν ο Δέκιος και ο υιός του είναι όντως αποκαλυπτική και φρικτή. Το παιχνίδι της ζωής δεν τελειώνει στον τάφο. Συνεχίζεται και πέρα απ’ αυτόν. Και η συνέχεια του παιχνιδιού, το β΄ ημίχρονο, ο β΄ γύρος, έχει πολλές εκπλήξεις. Οι νικηταί του α΄ γύρου χάνουν οριστικά το παιχνίδι στον β’ γύρο. Όσο ισχυροί παρουσιάσθηκαν στην πρώτη φάση του αγώνα, τόσο απελπιστικά αδύνατοι και ανίσχυροι αποδεικνύονται στη δεύτερη φάση. Συντρίβονται κυριολεκτικά.

Όσοι χάνουν τον πρώτο γύρο της ζωής, ας μην απελπίζονται. Υπάρχει και ο δεύτερος γύρος. Τώρα χάνουν τον αγώνα, διότι έχουν να κάνουν με τους ισχυρούς, με τους δυνατούς, με αυτούς που έχουν τα μέσα, τα όπλα, τον κρατικό μηχανισμό, τις σφραγίδες, τα χρήματα και τους υπαλλήλους τους. Στη δεύτερη φάση δεν θα είναι το ίδιο. Τότε ο αγώνας θα είναι δίκαιος, θα είναι ίσος προς ίσον και η νίκη θα είναι για τους δικαίους. «Οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν» ( Ματθ. ιγ΄43 ) .

Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

 Νώτη Γεωργία