Εξαιρετικό Ντοκυμαντέρ της National Geographic για τη σχεδίαση και κατασκευή της Αγίας Σοφίας

https://lllazaros.wordpress.com/

Αμάρτησες; Έλα στην Εκκλησία!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Aλήθεια, ποιό λιμάνι μπορεί να συγκριθεί με το λιμάνι της Εκκλησίας; Ποιός παράδεισος μπορεί να συγκριθεί με τον παράδεισο των συγκεντρωμένων πιστών; Δεν υπάρχει εδώ φίδι που γυρεύει να μάς βλάψει, μόνο ο Xριστός που μάς οδηγεί μυστικά. … Γι' αυτό δεν θα 'ταν λάθος αν θεωρούσαμε την εκκλησία πιο σπουδαία από την κιβωτό. Γιατί η κιβωτός δεχόταν βέβαια τα ζώα και τα διατηρούσε ζώα- η εκκλησία όμως δέχεται τα ζώα και τα αλλάζει. Tί εννοώ μ' αυτό: Mπήκε στην κιβωτό ένα γεράκι, βγήκε πάλι γεράκι- μπήκε ένας λύκος, βγήκε πάλι λύκος. Eδώ μπαίνει κανείς γεράκι και βγαίνει περιστέρι- μπαίνει λύκος και βγαίνει πρόβατο- μπαίνει φίδι και βγαίνει αρνί΄ όχι επειδή μεταβάλλεται η φύση του, αλλά επειδή διώχνεται μακριά η κακία.

Γι' αυτό φέρνω το λόγο διαρκώς στη μετάνοια. Γιατί η μετάνοια, που στον αμαρτωλό φαντάζει φοβερή και τρομερή, γιατρεύει τα παραπτώματα- εξαφανίζει τις παρανομίες- σταματά το δάκρυ- δίνει παρρησία μπροστά στο Θεό- είναι όπλο κατά του διαβόλου- μαχαίρι που τού κόβει το κεφάλι- ελπίδα σωτηρίας- αφαίρεση της απελπισίας. Aυτή ανοίγει στον άνθρωπο τον ουρανό. Aυτή τον οδηγεί στον παράδεισο. Aυτή νικά τον διάβολο. Γι' αυτό ακριβώς και σάς μιλώ συνέχεια γι' αυτήν. Όπως από την άλλη κι η υπερβολική αυτοπεποίθηση μάς οδηγεί στην πτώση. Eίσαι αμαρτωλός; Mήν απελπίζεσαι. Δεν σταματώ, σα φάρμακα αυτά τα λόγια συνεχώς να σάς τα δίνω. Γιατί ξέρω καλά τί όπλο δυνατό που είναι κατά του διαβόλου το να μη χάνεις την ελπίδα σου. Aν έχεις αμαρτήματα, μην απελπίζεσαι. Δεν παύω διαρκώς αυτά τα λόγια να τά επαναλαμβάνω.

Ο άθεος και η γριούλα (Εξαιρετικό δίδαγμα)

 Στις δώδεκα τα μεσάνυκτα χτύπησαν την πόρτα. Ήταν μια γριούλα και ζητούσε να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο. Ό Ιερέας ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.

 Ή γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον Ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να, ξαφνικά ό παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο. Ό άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει. Φύγε από εδώ! Ποιός σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.

Ό παπάς τα έχασε. Μά δεν ήλθα από μόνος μου! με κάλεσε ή γριά! Ποιά γριά; 'Εγώ δεν ξέρω καμιά γριά!

Ό παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του άρρωστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα που τον κάλεσε.

Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο. Να αυτή! Ποιά αυτή; Ξέρεις, τί λες, παπά; Αυτή είναι ή μάνα μου. Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα! Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος.

Ό άρρωστος άρχισε να κλαίει. Και αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί. Και μετά, κοινώνησε. Ή μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει το δρόμο της σωτηρίας.

 http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_101.html

Εάν θέλης να βοηθήσης την Εκκλησία...

Εάν θέλης να βοηθήσης την Εκκλησία, είναι καλύτερα να κοιτάξης να διορθώσης τον εαυτό σου, παρά να κοιτάς να διόρθωσης τους άλλους.
Αν διόρθωσης τον εαυτό σου, αµέσως διορθώνεται ενα κοµµατάκι της Εκκλησίας. Εάν φυσικά αυτό το έκαναν όλοι, η Εκκλησία θα ήταν διορθωµένη. Άλλα σήµερα οι άνθρωποι ασχολούνται µε όλα τα άλλα θέµατα εκτός από τον εαυτό τους. Γιατί το να ασχολήσαι µε τον εαυτό σου έχει κόπο, ενώ το να ασχολήσαι µε τους άλλους είναι εύκολο.

Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου.!

Θεοπτία

Διηγήθηκε ο Γέροντας παισιος : «Από ένδεκα χρονών διάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες. Ο αδελφός μου ο μεγαλύτερος έπαιρνε και έκρυβε τους βίους. Δεν κατάφερε τίποτε. Πήγαινα στο δάσος και συνέχιζα. Κάποιος φίλος του τότε, ο Κώστας, του είπε: «Θα σου τον κάνω να τα παρατήση όλα».

»Ήρθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Κλονίστηκα τότε και είπα: «Θα πάω να προσευχηθώ, και, αν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιαστή να πιστέψω. Μιά σκιά, μια φωνή, κάτι θα μου δείξει». Τόσο μούκοβε. Πήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή για ώρες, αλλά τίποτε. Στο τέλος τσακισμένος σταμάτησα. Μού ήρθε τότε στην σκέψη κάτι που μούχε πει ο Κώστας: «Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον οποίο εμίσησαν από φθόνο για την αρετή του και τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του». Τότε είπα: «Αφού είναι τέτοιος, και άνθρωπος να ήταν, αξίζει να τον αγαπήσω, να τον υπακούσω και να θυσιασθώ γι Αυτόν. Δεν θέλω ούτε παράδεισο, ούτε τίποτε. Για την αγιότητά του και την καλωσύνη του αξίζει κάθε θυσία». (Καλός λογισμός και φιλότιμο).

»Ο Θεός περίμενε την αντιμετώπισή μου. Ύστερα από αυτό παρουσιάσθηκε ο ίδιος ο Χριστός μέσα σε άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Μέ κοίταξε με πολλή αγάπη και μου είπε: «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται». Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του».
Το γεγονός αυτό διέλυσε στον δεκαπενταετή Αρσένιο τους λογισμούς αμφιβολίας, που τάραζαν την παιδική του ψυχή, και γνώρισε με την χάρι του Θεού τον Χριστό ως Θεό αληθινό και Σωτήρα του κόσμου. Βεβαιώθηκε για τον Θεάνθρωπο, όχι από άνθρωπο ή από βιβλία, αλλά από τον ίδιο τον Κύριο, που του αποκαλύφθηκε και μάλιστα σε τέτοια ηλικία. Στερεωμένος πλέον στην πίστη μονολογούσε: «Κώστα, άμα θέλης τώρα, έλα να συζητήσουμε».

Από το βίο του αγίου Ιωάννου του Χρυστοστόμου

Κάποτε στην Κωνσταντινούπολή ένας άνδρας είχε κανονίσει μια συνάντηση  με τον  αγίο Ιωάννη τον Χρυσοστόμο. Ο γραμματέας του αγίου, όταν πήγε να αναγγείλει την άφιξη του,  τον βρήκε απασχολημένο  με κάποιον άλλον άνδρα, ο οποίο ήταν σκυμένος κοντά στο αυτί του αγίου και του υπαγόρευε κάτι, ενώ  ο άγιος έγραφε σε χαρτί αυτά που άκουγε. Ο γραμματέας δεν θέλησε να τους ενοχλήσει και είπε στον επισκέπτη να περιμένει. Κάθε φορά  που πήγαινε,  τους έβλεπε σε αυτή την εργασία. Στο τέλος ο επισκέπτης αγανάκτησε και έφυγε. Όταν βρήκε   τον άγιο μόνο, του ανέφερε για τον επισκέπτη που  έφυγε. Ο   άγιος Ιωάννης τότε τον ρώτησε γιατί  δεν τόν πέρασε αμέσως στο γραφείο και αυτός δικαιολογήθηκε  ότι δεν ήθελε να τον ενοχλήσει στην εργασία που είχε με τον άλλον άνδρα. Ο Χρυσοστόμος του αποκρίθηκε ότι  δεν υπήρχε  κανένας άλλος   μέσα στο γραφείο του όλη αυτή  την ώρα και ότι ήταν μόνος.

  Λέγεται ότι ο άνδρας αυτός ήταν ο Απόστολος Παύλος που  εκείνη των ώρα υπαγόρευε στο άγιον Ιωάννη τον  Χρυστοστομο την ερμηνεία των επιστολών του. Γι'αυτό το λόγο, σε ένδειξη σημείου και   θαύματος αυτού του γεγονότος, το αυτί του αγίου Ιωάννου είναι μέχρι σήμερα άφθαρτο και βρίσκεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός είναι και το εξής:

Ο άγιο Ιωάννης  ο Χρυσόστομος μετά από  πολλές  κακουχίες που πέρασε στην εξορία κοιμήθηκε και τάφηκε στα Κομανα της Μικράς Ασίας. Την εξορία την  επέβαλε κυρίως  η τότε αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης Ευδοξία. Για 30 περίπου χρόνια η σεβάσμια σορός του βρισκόταν εκεί στην εξορία ώσπου ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, γιος της Ευδοξίας, με διαταγή του  θέλησε να φέρει πίσω τον άγιο στην Κωνσταντινούπολη. Όταν όμως προσπάθησαν  να σηκώσουν το σκήνωμα του Άγιου αυτό κατέστη αδύνατον γιατί μια  δύναμη τους εμπόδιζε. Αυτό έγινε γνωστό στον αυτοκράτορα ο όποιος  αφού θαύμασε για το γεγονός κάθισε και έγραψε μια επιστολή στην οποία ζητούσε συγχώρεση από τον  άγιο για την αδικία που του είχε γίνει. Την επιστολή αυτή την μετέφεραν στον τόπο της εξορίας του αγίου και την τοποθέτησαν επάνω στο άγιο  σκήνωμα του  και μόνο τότε κατέστη δυνατό  να σηκωθεί  η σορός του   και να μεταφερθεί ο άγιος στην Κωνσταντινούπολη.

Τρεις Ιεράρχες-Δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλιο

Οι εκδόσεις Σταμούλης έχουν δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό βιβλίο -ebook που αφορά τους Τρεις Ιεράρχες, το οποίο διαμέμεται δωρεάν από την ηλεκτρονική τους διεύθυνση

 http://www.stamoulis.gr/ViewShopStaticPage.aspx?ValueId=2922

 

Το υλικό περιέχει αποσπάσματα από τα βιβλία:

• Δι' ευχών των Αγίων (Ιανουάριος)
• Μεγαλώνοντας με έναν Άγιο
• Γιορτάζω, τραγουδώ παίζω δημιουργώ 2

Το βιβλιο πορείτε να το ανοίξετε, να το διαβάσετε ή να το κατεβάσετε στον  υπολογιστή σας επιλέγοντας με το ποντίκι σας τη λέξη  "εδώ"  

 

Έκθεση Βιβλίου με παράλληλες εκδηλώσεις στην Παναγία Φανερωμένη

Κοζάνη, 28 Ιανουαρίου 2015

 

Έκθεση  Βιβλίου  με  παράλληλες  εκδηλώσεις

στην  Παναγία  Φανερωμένη

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης, στα πλαίσια του προγράμματος «Αύρα Λεπτή» και με την ευκαιρία της εορτής των Αγίων Τριών Ιεραρχών, σας προσκαλεί στην  1^η  Έκθεση  Βιβλίου  που διοργανώνει από 30 Ιανουαρίου έως 8 Φεβρουαρίου 2015 στην Αίθουσα του Ναού .

Η Έκθεση θα περιλαμβάνει βιβλία των εκδόσεων Εν πλώ, Δόμος, Ακρίτας, Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και του ιερομονάχου Γρηγορίου, το περιεχόμενο των οποίων θα είναι χριστιανικό, θεολογικό, λογοτεχνικό και φιλοσοφικό. Θα υπάρχουν, επίσης, και παιδικά βιβλία.

Τα Εγκαίνια της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου στις 6.30 μ.μ., ενώ η Έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά κατά τις ώρες: 9.30 π.μ. - 1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. - 9.00 μ.μ.. στην Αίθουσα του Ναού.

Επίσης, κατά το δεκαήμερο της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν οι εξής εκδηλώσεις:

·         Σάββατο 31 Ιανουαρίου, 11.00 π.μ.:

Παιδικές Δημιουργίες (για τους μικρούς μας φίλους).

·         Σάββατο 31 Ιανουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Κινηματογραφική βραδιά. Προβολή της ταινίας «Το Κύμα» («Die Velle») του Γερμανού Ντένις Γκάνσελ και συζήτηση με θέμα «Ολοκληρωτική Ιδεολογία και Εκπαίδευση», με τον εκπαιδευτικό - υποψήφιο δρ. Θεολογίας κ. Παναγιώτη Βολάκη και τη δικηγόρο - δρ. Πολιτικών Επιστημών κ. Φωτεινή Καγιόγλου.

·         Κυριακή 1 Φεβρουαρίου, 8.00 μ.μ.:

Συναυλία έντεχνης λαϊκής μουσικής με τους μουσικούς: Ορτουλίδη Απόστολο (φωνή), Παντέλογλου Νίκο (μπουζούκι), Καζαντζίδη Μανώλη (κιθάρα) και Γεωργιάδη Παναγιώτη (πλήκτρα).

·         Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ομιλία με θέμα «Περί βιβλίων και άλλων δαιμονίων», από τον εκδότη -διευθυντή του περιοδικού Παρέμβαση και συγγραφέα κ. Βασίλειο Π. Καραγιάννη.

·         Σάββατο 7 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ποιητική βραδιά. «Και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω των λέξεων…». Ο Θεός και ο άνθρωπος στη μεταπολεμική ποίηση. Με τον κ. Μάριο -Κυπαρίσση Μώρο, φοιτητή Φιλολογίας.

·         Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, 7.00 μ.μ.:

Ομιλία με θέμα «Η αλήθεια των παραμυθιών» από τον Πρωτοπρεσβύτερο Σπυρίδωνα Βασιλάκο.

Από τον Ιερό Ναό

Η απαγόρευση του θρησκευτικού όρκου από την Ορθόδοξη Εκκλησία

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης - Καθηγητής

26 Ιανουαρίου 2015

 Ο όρκος αποτελεί παλαιότατο φαινόμενο του κοινωνικού βίου και προϋποθέτει την πίστη στη θεοκρισία, δηλαδή στο ότι ο Θεός ή κάποια άλλη ανώτερη δύναμη επεμβαίνει στα πράγματα του κόσμου και των ανθρώπων, για να αποκαταστήσει την αλήθεια ή τη δικαιοσύνη και να τιμωρήσει το ψεύδος ή την αδικία. Ο όρκος προϋποθέτει τη θρησκευτική πίστη, γι’ αυτό στον άθρησκο δεν έχει νόημα. Μέσα όμως στο πλαίσιο της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας της συνείδησης, έχει εισαχθεί και ο λεγόμενος “πολιτικός όρκος”. Αυτός γίνεται με επίκληση της τιμής και της συνείδησης του ορκιζόμενου και έχει σε περιπτώσεις ψευδορκίας ή επιορκίας τις ίδιες νομικές συνέπειες με το θρησκευτικό όρκο.

Την απόλυτη απαγόρευση του όρκου διδάσκουν ομόφωνα οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Μ. Βασίλειος επισημαίνει ότι ο όρκος απαγορεύθηκε μια για πάντα. Στο ερώτημα, πώς μπορεί κάποιος να πείθει τους άλλους, όταν αποφεύγει τον όρκο, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος απαντά: με το λόγο και τη συμπεριφορά που θα πιστοποιεί το λόγο του. Η επιορκία, όπως και η ψευδορκία, είναι άρνηση του Θεού. Αυτή όμως προϋποθέτει τον όρκο, γιατί δεν μπορεί κάποιος να αθετήσει όρκο που δεν έδωσε. Παράλληλα βέβαια, αυτός που δεν ορκίζεται δεν πρέπει να απαιτεί όρκο από τους άλλους. Εξάλλου ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί ότι ο όρκος στο Ευαγγέλιο που απαγορεύει τον όρκο αποτελεί ύβρη και καθαρή παραφροσύνη. Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς απορρίπτει επίσης τελείως τη χρήση του όρκου. Σε όσους δεσμεύτηκαν με όρκο προτείνει να τηρήσουν πιστά τις υποσχέσεις τους, αν αυτές είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού, αλλά και να ζητήσουν ταυτόχρονα το έλεος του Θεού, γιατί ακόμα σε περίπτωση ευορκίας δεν παύουν να είναι παραβάτες της εντολής του.

Η χρήση λοιπόν του όρκου στην καθημερινή ζωή αποτελεί καταστρατήγηση της ρητής εντολής του Χριστού “μη ομόσαι όλως”. Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι ο όρκος χρησιμοποιείται σήμερα επίσημα και στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση εμφανίστηκε με την ανασύσταση του ελληνικού κράτους. Εξαιτίας της δημιουργήθηκε η έντονη διαμάχη ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Οικονόμο των εξ Οικονόμων και το Θεόκλητο Φαρμακίδη. Ο πρώτος, ακολουθώντας την ομόφωνη διδασκαλία και πράξη της Εκκλησίας, υποστήριξε ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ορκίζονται. Αντίθετα ο Φαρμακίδης θεώρησε τον όρκο επιτρεπτό, ιδίως όταν επιβάλλεται από την πολιτεία. Αντιμετωπίζοντας το θέμα αυτό το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε το 1849 εγκύκλιο επιστολή “Προς τους απανταχού Ορθοδόξους”, που υπογράφεται και από τους Προκαθημένους των τριών άλλων Πρεσβυγενών Πατριαρχείων. Στην επιστολή καυτηριάζεται με δριμύτητα η άποψη ότι η χριστιανική πίστη δεν απαγορεύει τον όρκο και ότι οι πιστοί μπορούν να ορκίζονται στα δικαστήρια “απροκριματίστως και οσίως”.

Ενώ όμως από θεολογική άποψη ο όρκος είναι απαράδεκτος, στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής υποστηρίζονται αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Άλλοι δέχονται τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητά του για την εξεύρεση της αλήθειας ή για την ηθική δέσμευση του ανθρώπου σε κάποιον σκοπό, ενώ άλλοι αποδοκιμάζουν τη χρήση του, είτε για λόγους ελευθερίας της συνείδησης είτε για λόγους ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όταν ο άνθρωπος δε θέλει για θρησκευτικούς ή άλλους λόγους να ορκιστεί, η επιβολή του όρκου δεν αποτελεί μόνο απαράδεκτη παραβίαση της ελευθερίας της συνείδησής του αλλά και θεσμοποιημένη προσβολή.

Άλλωστε, η χρησιμότητα του όρκου για την εξεύρεση της αλήθειας είναι πολύ αμφισβητήσιμη. Σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος λέει: “Αν πιστεύεις ότι ο άνθρωπος είναι φιλαλήθης, μην τον εξαναγκάσεις να ορκιστεί• αν πάλι γνωρίζεις ότι ψεύδεται, μην τον ανγκάσεις να επιορκίσει”. Ο φιλαλήθης λέει την αλήθεια ακόμα και όταν δεν πιεστεί με τον όρκο, ενώ ο ψευδολόγος δε διστάζει να καταφύγει στο ψεύδος και ενόρκως, οπότε προσθέτει στην ψευδολογία του και την ψευδορκία ή την επιορκία.

… Δεν μπορεί να μην επισημανθεί η παράλειψη της εκκλησιαστικής αρχής να τακτοποιήσει το θέμα. Η απλή δήλωσή της ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία απαγορεύει τον όρκο θα ήταν αρκετή για την κατάργηση της επιβολής του. Αλλά από τις 16-9-2001 ορίζεται ότι ο μάρτυρας που οφείλει να ορκισθεί, ερωτάται αν προτιμά να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο, χωρίς να δηλώσει το θρήσκευμά του. Έτσι και ο Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να δηλώσει “στην τιμή και στη συνείδησή του” την αλήθεια της κατάθεσής του.

Χριστιανική Ηθική ΙΙ, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2003, σ. 483-92.

 http://www.pemptousia.gr/2015/01/i-apagorefsi-tou-thriskeftikou-orkou-apo-tin-orthodoxi-ekklisia/

 

Παιδιά, Οι Εκδόσεις Πορφύρα σας προσκαλούν, μαζί με τους γονείς σας να συμμετάσχετε στα εκπαιδευτικά μας προγράμματα. Σάββατο 31 Ιανουαρίου, στις 17:00 Εκπαιδευτήρια «Η Θεομήτωρ» (Ελ. Βενιζέλου 128, Ηλιούπολη). Μαζί θα μάθουμε για το Φύλακα Άγγελό μας (για παιδιά 5-7 ετών) και θα ανακαλύψουμε Έναν θησαυρό καλά κρυμμένο, ακολουθώντας ένα χάρτη μυστικό! (για παιδιά 7-11 ετών). Όσο για τους γονείς θα διεξαχθούν, παράλληλα, ομιλίες! Τα προγράμματα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της Εκδήλωσης «Η Οικογένεια και το Σχολείο συνομιλούν: η τέχνη της αγωγής και της αγάπης», που διοργανώνουν το Γραφείο Νεότητος, η Διεύθυνση Ποιμαντικής Γάμου & Οικογένειας και το Ίδρυμα «Διακονία»της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με αφορμή τον εορτασμό των Αγίων Τριών Ιεραρχών. Η συμμετοχή στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν Για το ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 213 0184443, 213 0184438, ή στο www.porphyrabooks.gr (Νέα-Εκδηλώσεις)

Με την υποστήριξη:

στενήν και τεθλιμμένην οδόν

Στην χριστιανική μας ζωή θα αντιμετωπίσουμε πολλούς πειρασμούς. Πρώτος ο Κύριος μας μίλησε για την ''στενήν και τεθλιμμένην οδόν'' της σωτηρίας. Ο Άγιος Εφραίμ μας εξηγεί την αλήθεια αυτή, λέγοντας: ''Εάν ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους τόση γνώση και διάκριση, για να διαχειρίζονται με ασφάλεια τα ορατά και φθαρτά πράγματα του κόσμου τούτου, δεν θα γνωρίζει πολύ περισσότερον Αυτός ο χορηγός της σοφίας και της σύνεσης πόσες και ποιες δοκιμασίες έχουν ανάγκη οι ψυχές, που θέλουν να είναι ευάρεστες σε Αυτόν, για να του είναι χρήσιμες αλλά και άξιες της Βασιλείας των ουρανών? Διότι όπως ακριβώς το φυτό της καννάβεως δεν γίνεται χρήσιμο για την κατασκευή λεπτών νημάτων, εάν πρωτίστως δεν κοπανισθεί πολύ, έτσι και η φιλόθεος ψυχή όσο περισσότερο βασανίζεται τόσο καθαρώτερη και χρήσιμη γίνεται. Ταλαιπωρούμενη και λεπτυνόμενη διά πολλών πειρασμών και θλίψεων υπομένοντας γενναία, η ψυχή αναδεικνύεται καθαρώτερη και χρησιμώτερη στην πνευματική εργασία, και τέλος, αφού εισέλθει χαρούμενη στην Βασιλεία των ουρανών, θα γίνει αιώνιος κληρονόμος των επουρανίων θαλάμων''. Ας μην φοβόμαστε λοιπόν τις θλίψεις και τους πειρασμούς και ας τους υπομένουμε πάντοτε με υπομονή και ευχαριστίες προς τον Οικτίρμονα Θεό, καθώς η μόνη οδός για να εισέλθουμε στην ουράνιο Βασιλεία Του είναι ''διά πολλών θλίψεων''.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Φωτογραφίας

Η Βιβλιοθήκη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών εγκαινιάζει το νέο διδακτικό κύκλο μαθημάτων με αντικείμενο την Φωτογραφία.
Συγκεκριμένα μια πολυποίκιλη σειρά διαλέξεων αλλά και ειδικών workshops θα λάβουν χώρα στον δημιουργικό χώρο της Βιβλιοθήκης (Αγίας Ελεούσης 4, Ψυρρή).
Το συγκεκριμένο σεμινάριο απευθύνεται τόσο σε αρχάριους όσο και σε προχωρημένους λάτρεις της φωτογραφίας. Θα ξεκινήσει στις 25 Φεβρουαρίου και θα πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη (18:00-20:00) μέχρι και τις 27 Μαϊου. Το κόστος συμμετοχής για το σύνολο του σεμιναρίου είναι 95e, ενώ θα δοθεί ψηφιακό υλικό και βεβαίωση παρακολούθησης. Στοιχεία επικοινωνίας 210-3245098 & info@biaa.gr

Μην κλείνεις τα μάτια! Εκστρατεία ενάντια στη βία κατά των γυναικών- Καστοριά 2015

Την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου προτείνει ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμος

Την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου από τα δικαστήρια αλλά και την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων προτείνει ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμος, ο οποίος εκτιμά πως θα πρέπει να δίνεται πολιτικός όρκος! 

"Νιώθω ενοχή όταν αναγκάζω βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκήσουν" σημειώνει μεταξύ άλλων ο ίδιος, ενώ τονίζει πως ο θρησκευτικός όρκος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για όσους πιστεύουν ενώ για όσους δεν πιστεύουν είναι μια μεγάλη παρωδία. 

Διευκρίνισε δε ότι, όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία, την έκανε τελετή ορκωμοσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια αλλά και στον συγκροτούμενο δημόσιο τομέα. Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη, καθώς έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους.

Αντί του όρκου στο ευαγγέλιο, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως προτείνει «να ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει» και τα οποία μας τα ενέπνευσε ή όχι η Δημοκρατία.

Αναλυτικά στο κείμενό του ο Μητροπολίτης επισημαίνει πως "όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκομωσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα. Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη...έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα.

Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, "αναγκάζω" βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκίσουν... Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.

Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

Ή στην άλλη περίπτωση, στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία. Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.

Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.

Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες...δεν είναι σωστό.

Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!

Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.

Θυμηθείτε τις ορκομωσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι! Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν. Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε".
(σ.σ. η παραπάνω δήλωση από πλευράς του Μητροπολίτη έγινε στις 9.01.2013)

Τσίπρας προς Ιερώνυμο: Οι σχέσεις Πολιτείας-Εκλλησίας θα αναβαθμιστούν

«Ήρθα να πάρω την ευχή σας»

Η συνάντηση στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών διήρκεσε περίπου μισή ώρα   (Φωτογραφία:  Eurokinissi )

Αθήνα

«Έρχομαι να πάρω την ευχή σας. Οι σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας θα είναι πιο αναβαθμισμένες και πιο ουσιαστικές απ' ό,τι ήταν πριν» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον οποίο συνάντησε στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών πριν από την ορκωμοσία του με πολιτικό όρκο. 
«Έχουμε ανάγκη από τη δύναμη αυτή και ιδίως στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, όπου ο ρόλος της Εκκλησίας είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Μέλημά μας είναι να συνεργαστούμε στενά, μέσα από το καλό κλίμα που υπάρχει» είπε ο κ. Τσίπρας.

Από την πλευρά του, ο αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως «Πρώτο μέλημά μας είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που υποφέρουν και σιγά- σιγά θα δούμε όλα τα άλλα ζητήματα». 
Ο κ. Τσίπρας συνοδευόταν από τον εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Σκουρλέτη και τον διευθυντή του γραφείου του Νίκο Παπά. Μετά τη συνάντηση δεν έγιναν δηλώσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, στο τέλος της ο κ. Τσίπρας ζήτησε και πάλι την ευχή του αρχιεπισκόπου επισημαίνοντας ότι «θα μας χρειαστεί».
Ο κ. Ιερώνυμος δεν παρέστη στην ορκωμοσία του πρωθυπουργού.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τι απαγορεύεται να λέμε σε ανθρώπους με κατάθλιψη

Όσο δύσκολο είναι για κάποιον που υποφέρει από κατάθλιψη να παλέψει μαζί της και να βγει νικητής, άλλο τόσο είναι για τους «έξω από τον χορό» να την κατανοήσουν έτσι ώστε να του συμπαρασταθούν και να τον βοηθήσουν. Ιδού μερικές φράσεις-παγίδες στις οποίες όλοι έχουμε πέσει κατά καιρούς προσπαθώντας να βοηθήσουμε, και οι πολύ πιο χρήσιμες εναλλακτικές τους.
«Άλλοι άνθρωποι την έχουν πολύ χειρότερα από σένα»
Το ξέρει. Η σκέψη ενός παιδιού που πεθαίνει από την πείνα στην Αφρική, όμως, δεν έκανε κανενός τα προβλήματα να εξαφανιστούν. Αυτό που μπορεί να κάνει, είναι να σε κάνει να νιώσεις εγωιστικό γουρούνι. Με προβλήματα. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω;»
«Αύριο θα νιώθεις καλύτερα»
Το έχει ήδη σκεφτεί, για κάποια από τις προηγούμενες μέρες, και έχει διαπιστώσει το πρωί που ξύπνησε ότι δεν ίσχυε. Πιθανότατα δεν θα ισχύει ούτε αύριο –και μόλις του το υπενθυμίσατε. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Θα το πάμε μια μέρα την φορά. Και θα είμαι δίπλα σου κάθε μία από αυτές».
«Η ζωή είναι άδικη»
Πότε ήταν η τελευταία φορά που σας παρηγόρησε κάτι τέτοιο; Τι να πείτε αντ’ αυτού:«Λυπάμαι που σου συνέβη αυτό. Θα το αντιμετωπίσουμε, όμως, μαζί, θα δεις».
«Πρέπει να το αντιμετωπίσεις/ παλέψεις/ φανείς δυνατός»
Αυτό κάνει –κάθε μέρα που περνά. Το να του υπενθυμίζετε το ότι δεν τα καταφέρνει, ενώ θα έπρεπε, απλά τον κάνει να νιώθει ανεπαρκής, πράγμα που (το μαντέψατε) δεν καλυτερεύει την κατάσταση. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Δεν χρειάζεται να το παλέψεις μόνος σου. Εγώ είμαι εδώ».
«Η ζωή συνεχίζεται» «…για όλους τους άλλους»
Είναι η συνέχεια της πρότασης που ακούει στο μυαλό του. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Έχεις τόσα πολλά για τα οποία αξίζει να ζεις. Εγώ θα είμαι δίπλα σου, για να τα ξανανακαλύψουμε μαζί».
«Ξέρω πώς νιώθεις, έχω περάσει κι εγώ κατάθλιψη»
Κανενός τα αισθήματα δεν είναι ίδια με κανενός άλλου. Και για τον καθέναν από εμάς, τα προβλήματά μας μοιάζουν τα χειρότερα του κόσμου. Όχι, δεν ξέρετε πώς νιώθει –ακόμα κι αν όντως έχετε περάσει κατάθλιψη. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Μπορώ μόνο να φανταστώ τι περνάς, αλλά θα προσπαθήσω να καταλάβω όσο καλύτερα μπορώ για να σε βοηθήσω»
«Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου»
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από κατάθλιψη είναι ήδη πολύ αυστηροί (στα όρια του αυτομαστιγώματος) με τον εαυτό τους. Δεν χρειάζονται έξτρα κριτική. Και επίσης, η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή, ούτε τρόπος σκέψης –είναι ασθένεια. Τι να πείτε αντ’ αυτού:«Μου λείπεις πολύ. Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω;»
«Βγες έξω να πιεις κανένα ποτό να το ξεχάσεις»
Η κατάθλιψη δεν είναι μια κακή μέρα. Είναι εκατό κακές μέρες ταυτόχρονα, χωρίς καμία εμφανή έξοδο διαφυγής. Το αλκοόλ δεν θα τη γιατρέψει. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Θέλω πολύ να περάσω λίγο χρόνο μαζί σου. Μήπως να πιούμε έναν καφέ να το συζητήσουμε;»
«Και τι λόγο έχεις να είσαι έτσι, στο κάτω κάτω;»
Η κατάθλιψη δεν προκαλείται πάντα από ένα τραυματικό γεγονός. Μερικές φορές, απλά συμβαίνει. Αυτό δεν την κάνει λιγότερο σοβαρή. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Είμαι δίπλα σου, θα το παλέψουμε μαζί»
«Σταμάτα το αυτό το πράγμα, με ρίχνεις κι εμένα»
Δεν μπορεί να το σταματήσει (είπαμε, η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή) και το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι έξτρα τύψεις ότι κάνει και κακό στους ανθρώπους που αγαπάει. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Στεναχωριέμαι πολύ να σε βλέπω έτσι. Τι μπορώ να κάνω να βοηθήσω;»
«Είσαι δυνατός, θα τα καταφέρεις»
Ακόμα κι αν ήταν όντως δυνατός πριν την κατάθλιψη, κάποιος που υποφέρει από αυτήν αισθάνεται ευάλωτος κι αδύναμος. Το να του υπενθυμίζετε πως κάποτε υπήρξε δυνατός, απλώς τον κάνει να λυπάται ακόμα περισσότερο τον εαυτό του για την «κατάντια» του. Τι να πείτε αντ’ αυτού: «Πιστεύω σε εσένα, και ξέρω πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις. Θα είμαι δίπλα σου σε κάθε βήμα».

 http://mikroskopio.gr

ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει

ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.

( Διότι εκείνον, τον οποίον ο Κυριος αγαπά, τον παιδαγωγεί με θλίψεις και σαν στοργικός πατέρας μαστιγώνει με διαφόρους δοκιμασίας κάθε τέκνον του, το οποίον αναγνωρίζει και παραδέχεται ως ιδικόν του.)

Παροιμίες Σολομώντα

O Προφήτης Ελισσαίος και ο Νεεμάν ο Σύρος

Λουκ. 4-27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος.

Βασιλειών Δ' 

Καιφάλαιο 5

ΚΑΙ Ναιμὰν ὁ ἄρχων τῆς δυνάμεως Συρίας ἦν ἀνὴρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ τεθαυμασμένος προσώπῳ, ὅτι ἐν αὐτῷ ἔδωκε Κύριος σωτηρίαν Συρίᾳ· καὶ ὁ ἀνὴρ ἦν δυνατὸς ἰσχύϊ, λελεπρωμένος. 2 καὶ Συρία ἐξῆλθον μονόζωνοι καὶ ᾐχμαλώτευσαν ἐκ γῆς ᾿Ισραὴλ νεάνιδα μικράν, καὶ ἦν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς Ναιμάν. 3 ἡ δὲ εἶπε τῇ κυρίᾳ αὐτῆς· ὄφελον ὁ κύριός μου ἐνώπιον τοῦ προφήτου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, τότε ἀποσυνάξει αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ. 4 καὶ εἰσῆλθε καὶ ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ ἑαυτῆς καὶ εἶπεν· οὕτως καὶ οὕτως ἐλάλησεν ἡ νεᾶνις ἡ ἐκ γῆς ᾿Ισραήλ. 5 καὶ εἶπε βασιλεὺς Συρίας πρὸς Ναιμάν· δεῦρο εἴσελθε, καὶ ἐξαποστελῶ βιβλίον πρὸς βασιλέα ᾿Ισραήλ· καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δέκα τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑξακισχιλίους χρυσοῦς καὶ δέκα ἀλλασσομένας στολάς. 6 καὶ ἤνεγκε τὸ βιβλίον πρὸς τὸν βασιλέα ᾿Ισραὴλ λέγων· καὶ νῦν ὡς ἂν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς σέ, ἰδοὺ ἀπέστειλα πρός σε Ναιμὰν τὸν δοῦλόν μου, καὶ ἀποσυνάξεις αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ. 7 καὶ ἐγένετο ὡς ἀνέγνω βασιλεὺς ᾿Ισραὴλ τὸ βιβλίον, διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ὁ Θεὸς ἐγὼ τοῦ θανατῶσαι καὶ ζωοποιῆσαι, ὅτι οὖτος ἀποστέλλει πρός με ἀποσυνάξαι ἄνδρα ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ; ὅτι πλὴν γνῶτε δὴ καὶ ἴδετε ὅτι προφασίζεται οὗτός μοι. 8 καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ῾Ελισαιὲ ὅτι διέρρηξεν ὁ βασιλεὺς ᾿Ισραὴλ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν βασιλέα ᾿Ισραὴλ λέγων· ἱνατὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου; ἐλθέτω δὴ πρός με Ναιμὰν καὶ γνώτω ὅτι ἐστὶ προφήτης ἐν ᾿Ισραήλ. 9 καὶ ἦλθε Ναιμὰν ἐν ἵππῳ καὶ ἅρματι καὶ ἔστη ἐπὶ θύρας οἴκου ῾Ελισαιέ. 10 καὶ ἀπέστειλεν ῾Ελισαιὲ ἄγγελον πρὸς αὐτὸν λέγων· πορευθεὶς λοῦσαι ἑπτάκις ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ, καὶ ἐπιστρέψει ἡ σάρξ σού σοι, καὶ καθαρισθήσῃ. 11 καὶ ἐθυμώθη Ναιμὰν καὶ ἀπῆλθε καὶ εἶπεν· ἰδοὺ εἶπον ὅτι πρός με πάντως ἐξελεύσεται καὶ στήσεται καὶ ἐπικαλέσεται ἐν ὀνόματι Θεοῦ αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τόπον καὶ ἀποσυνάξει τὸ λεπρόν· 12 οὐχὶ ἀγαθὸς ᾿Αβανὰ καὶ Φαρφὰρ ποταμοὶ Δαμασκοῦ ὑπὲρ πάντα τὰ ὕδατα ᾿Ισραήλ; οὐχὶ πορευθεὶς λούσομαι ἐν αὐτοῖς καὶ καθαρισθήσομαι; καὶ ἐξέκλινε καὶ ἀπῆλθεν ἐν θυμῷ. 13 καὶ ἤγγισαν οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτόν· μέγα λόγον ἐλάλησεν ὁ προφήτης πρὸς σέ· οὐχὶ ποιήσεις; καὶ ὅτι εἶπε πρὸς σέ, λοῦσαι καὶ καθαρίσθητι. 14 καὶ κατέβη Ναιμὰν καὶ ἐβαπτίσατο ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ἑπτάκις κατὰ τὸ ρῆμα ῾Ελισαιέ, καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σάρξ αὐτοῦ ὡς σάρξ παιδαρίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη. 15 καὶ ἐπέστρεψε πρὸς ῾Ελισαιὲ αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ, καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ δὴ ἔγνωκα ὅτι οὐκ ἔστι Θεὸς ἐν πάσῃ τῇ γῇ, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ· καὶ νῦν λαβὲ τὴν εὐλογίαν παρὰ τοῦ δούλου σου. 16 καὶ εἶπεν ῾Ελισαιέ· ζῇ Κύριος, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ λήψομαι· καὶ παρεβιάσατο αὐτὸν λαβεῖν, καὶ ἠπείθησε. 17 καὶ εἶπε Ναιμάν· καὶ εἰ μή, δοθήτω δὴ τῷ δούλῳ σου γόμος ζεῦγος ἡμιόνων, ὅτι οὐ ποιήσει ἔτι ὁ δοῦλός σου ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίασμα θεοῖς ἑτέροις, ἀλλ᾿ ἢ τῷ Κυρίῳ μόνῳ· 18 καὶ ἱλάσεται Κύριος τῷ δούλῳ σου ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν κύριόν μου εἰς οἶκον Ρεμμὰν προσκυνῆσαι ἐκεῖ καὶ αὐτὸς ἐπαναπαύσεται ἐπὶ τῆς χειρός μου καὶ προσκυνήσω ἐν οἴκῳ Ρεμμὰν ἐν τῷ προσκυνεῖν αὐτὸν ἐν οἴκῳ Ρεμμάν, καὶ ἱλάσεται δὴ Κύριος τῷ δούλῳ σου ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ. 19 καὶ εἶπεν ῾Ελισαιὲ πρὸς Ναιμάν· δεῦρο εἰς εἰρήνην. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ� αὐτοῦ εἰς δεβραθὰ τῆς γῆς. 20 καὶ εἶπε Γιεζὶ τὸ παιδάριον ῾Ελισαιέ· ἰδοὺ ἐφείσατο ὁ κύριός μου τοῦ Ναιμὰν τοῦ Σύρου τούτου τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ἃ ἐνήνοχε· ζῇ Κύριος ὅτι εἰ μὴ δραμοῦμαι ὀπίσω αὐτοῦ καὶ λήψομαι ἀπ᾿ αὐτοῦ τι. 21 καὶ ἐδίωξε Γιεζὶ ὀπίσω τοῦ Ναιμάν, καὶ εἶδεν αὐτὸν Ναιμὰν τρέχοντα ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰρήνη· 22 ὁ κύριός μου ἀπέστειλέ με λέγων· ἰδοὺ νῦν ἦλθον πρός με δύο παιδάρια ἐξ ὄρους ᾿Εφραὶμ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν· δὸς δὴ αὐτοῖς τάλαντον ἀργυρίου καὶ δύο ἀλλασσομένας στολάς. 23 καὶ εἶπε· λαβὲ διτάλαντον ἀργυρίου· καὶ ἔλαβε δύο τάλαντα ἀργυρίου ἐν δυσὶ θυλάκοις καὶ δύο ἀλλασσομένας στολὰς καὶ ἔδωκεν ἐπὶ δύο παιδάρια αὐτοῦ. καὶ ᾖραν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. 24 καὶ ἦλθον εἰς τὸ σκοτεινόν, καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ παρέθετο ἐν οἴκῳ καὶ ἐξαπέστειλε τοὺς ἄνδρας. 25 καὶ αὐτὸς εἰσῆλθε καὶ παρεστήκει πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ· καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ῾Ελισαιέ· πόθεν, Γιεζί; καὶ εἶπε Γιεζί· οὐ πεπόρευται ὁ δοῦλός σου ἔνθα καὶ ἔνθα. 26 καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ῾Ελισαιέ· οὐχὶ ἡ καρδία μου ἐπορεύθη μετὰ σοῦ, ὅτε ἐπέστεψεν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς συναντήν σοι; καὶ νῦν ἔλαβες τὸ ἀργύριον, καὶ νῦν ἔλαβες τὰ ἱμάτια καὶ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας· 27 καὶ ἡ λέπρα Ναιμὰν κολληθήσεται ἐν σοὶ καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ προσώπου αὐτοῦ λελεπρωμένος ὡσεὶ χιών.

Απόδοση απο Βίβλος Εικονογραφημένη 

Β. Μουστάκη- Ι.Τιμαγένους 

Εκδόσεις Ι.Σιδέρης

Την εποχή του Ελισσαίου ζούσε ένας σπουδαίος στρατηγός του βασιλιά της Συρίας ο Νεεμάν. Αυτός έσωσε πολλές φορές τη Συρία από πολέμους. Ήταν λοιπόν πανίσχυρος αλλά άρρωστος. Έπασχε από φοβερή αρρώστια. Ήταν λεπρός. Αυτή η αρρώστια δύσκολα θεραπεύεται και σήμερα , όταν είναι στα πρώτα μόνο στάδια, αλλιώς είναι αγιάτρευτη. Τότε, λοιπόν , η κακή αυτή αρρώστια ήταν αγιάτρευτη σε όλα τα στάδιά της. Μία μέρα η μικρή υπηρέτρια του Νεεμάν, που του την είχαν φέρει οι στρατιώτες αιχμάλωτη από το Ισραήλ, λέει στην κυρία της:« Μακάρι να ήταν ο κύριό μου, ο Νεεμάν, στη Σαμάρεια που είναι ο προφήτης. Αυτός θα τον γιάτρευε από τη λέπρα».

Όταν το έμαθε ο Νεεμάν, πήγε στο βασιλιά και του είπε τα νέα που έμαθε από τη μικρή Ισραηλίτισσα.

« Να πας» , του είπε ο βασιλιάς της Συρίας, « κι εγώ θα στείλω και γράμμα στο βασιλιά του Ισραήλ».

Αναχώρησε , λοιπόν, ο Νεεμάν με δώρα και χρήματα και με την επιστολή και έφτασε στο Ισραήλ. Ο βασιλιάς του Ισραήλ, μόλις έλαβε το γράμμα, έσκισε τα ρούχα του.

«Τι είμαι εγώ, Θεος να σε θεραπεύσω; Μήπως ο βασιλιάς σου ζητάει πρόφαση;»είπε

Μόλις τα έμαθε ο Ελισσαίος αυτά, έστειλε μήνυμα προς το βασιλιά και είπε:

« Γιατί έσκισες τα ρούχα σου; Στείλ' τον σ' εμένα, για να μάθει ότι υπάρχει προφήτης στο Ισραήλ».

Τότε ο Νεεμάν με την ακολουθία και τα δώρα του πήγε στο σπίτι του προφήτη. Ο Ελισσαίος του παράγγειλε να πάει αμέσως και να λουστεί εφτά φορές στον Ιορδάνη και θα θεραπευτεί. Ο Νεεμάν θύμωσε πολύ και έφυγε λέγοντας:

« Εγώ περίμενα πως ο προφήτης θα έρθει να με συναντήσει και πως θα προσευχηθεί στο Θεό του και ότι θα βάλει το χέρι του στην άρρωστη σάρκα μου, για να με θεραπεύσει. Ο Αβάνα και ο Φαρφάρ, οι ποταμοί της Δαμασκού , είναι καλύτεροι από τα νερά του Ισραήλ. Μπορούσα να λουστώ σ' αυτούς και να καθαριστώ τελείως απ' τη λέπρα» .

Αμέσως όμως τον πλησίασαν οι δούλοι του και του είπαν:

«Πατέρα, αν ο προφήτης, για να σε καθαρίσει, σου' λεγε να κάνεις κάτι δύσκολο, θα το έκανες για χάρη της υγείας σου. Τώρα που σου λέει να λουστείς γιατί δεν το κάνεις;»

Άκουσε ο Νεεμάν τους δούλους του και λούστηκε εφτά φορές στον Ιορδάνη και το θαύμα έγινε. Η λέπρα έπεσε αμέσως από το κορμί του και ο Νεεμάν έγινε καλά.

Επέστρεψε τότε στον προφήτη και του είπε:

« Τώρα έμαθα πως σ' όλη τη γη δεν υπάρχει θεός, παρά μόνο ο Θεός του Ισραήλ. Τώρα λοιπόν, σε παρακαλώ δέξου τα δώρα μου» .

Ο Ελισσαίος όμως δε δέχτηκε τίποτα και είπε:

« Ζεί ο Θεός και είναι πάντα παρών. Δε δέχομαι δώρα»

Ο Νεεμάν τον παρακαλούσε να δεχτεί, αλλ' αυτός δεν ήθελε.

«Σε παρακαλώ», είπε τότε ο Νεεμάν, «ας μου δοθούν δυο φορτώματα απ' το χώμα αυτής της γης, γιατί δεν θα κάνω πια θυσίες σ' άλλους θεούς παρά μόνο στον αληθινό Θεό. Ζητώ μόνο την άδειά σου, για να βοηθώ το βασιλιά μου να πηγαίνει στο δικό του ναό να προσφέρει εκείνος τις θυσίες του» .

«Πήγαινε», είπε ο Ελισσαίος , «η ειρήνη να είναι μαζί σου».

Έφυγε αμέσως ο Νεεμάν υγιής και ευχαριστημένος.

Μόλις έφυγε ο Νεεμάν, ο υπηρέτης του Ελισσαίου, Γιεζεί, είπε μόνος του:« Ο κύριος μου ο Ελισσαίος δε θέλησε να πάρει τίποτα απ' τα δώρα που του 'φερε ο Νεεμάν. Εγώ όμως θα τρέξω αμέσως να τον προφτάσω και κατι θα μου δώσει»;

Έτρεξε , λοιπόν , ο Γιεζεί και πρόφτασε τον Νεεμάν. Μόλις ο Νεεμάν είδε τον υπηρέτη του προφήτη να τρέχει πίσω του, κατέβηκε απο το αμάξι του και ρώτησε:

«Είστε καλα»;

Καλά , απάντησε ο Γιεζει,«μ' έστειλε ο κύριος μου να σου πω πως ήρθαν απ' τον όρος Εφραίμ δυο γιοι προφητών .Σε παρακάλω, δώσε του δυο φορεσιές και λίγα χρήματα».

« Ευχαρίστως. Είπε ο Νεεμάν. Να πάρεις αμέσως και περισσότερα μάλιστα χρήματα».

Τα φόρτωσε όλα σε δυο δούλους του ο Νεεμάν και τους έστειλε μαζί με τον Γιεζεί.

Μόλις έφτασαν στο Οφήλ, τα πήρε όλα ο Γιαζεί και τα φύλαξε στο σπίτι του και έστειλε πίσω τους δούλους του Νεεμάν. Αυτός ήρθε στον Ελισσαίο.

« Από του έρχεσαι , Γιεζεί; »τον ρώτησε ο προφήτης.

«Πουθενά δεν πήγα, απάντησε αυτός».

Νομίζεις πως δε σε παρακολούθησα σ' αυτά που έκανες; Είναι καιρός για να μαζεύεις χρήματα και φορεσιές και χωράφια και αμπέλια και πρόβατα και βόδια και δούλους και δούλες; Γι' αυτό η λέπρα του Νεεμάν θα κολλήσει πάνω σε σένα και στους απογόνους σου αιώνια.

Ο Γιεζεί έφυγε από τον προφήτη γεμάτος λέπρα.