Όταν πέθανε η Παναγία, το πνεύμα Της εξήλθε από το σώμα όπως συμβαίνει στους ανθρώπους και όπως συνέβη και με το Χριστό.
Η ψυχή του Χριστού βεβαίως επέστρεψε στο σώμα και έτσι ο Χριστός ανέστη τριήμερος εκ τάφου.
Μάλιστα δε συνανεστράφη με τους Μαθητές Του και έφαγε κιόλας. Στο εξής όμως ο Χριστός δεν ξαναπεθαίνει ούτε τίποτα παθαίνει. Είναι Αυτός που πάντα ζει και χαρίζει τη ζωή.
Η Παναγία όμως με το θάνατό Της το σώμα κηδεύτηκε, « Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σωμα».
Το πνεύμα επέστρεψε στο Θεό, « και συ, Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα ».
Ο Ίδιος ο Κύριος είπε για το πνεύμα Του που είχε ως άνθρωπος, « πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου »( Λουκ. κγ, 46).
Στη συνέχεια το σώμα της Παναγίας μετέστη και το πνεύμα δεν επέστρεψε στο σώμα όπως συνέβη με το Χριστό.
Έτσι η Παναγία δεν ανέστη όπως ο Χριστός ανέστη. Δεν εμφανίστηκε αναστημένη ούτε συνανεστράφη με άλλους ούτε έφαγε όπως ο Χριστός. Αλλά ούτε αναστήθηκε όπως ο Λάζαρος ο οποίος βεβαίως ξαναπέθανε.
Άρα η Παναγία τώρα έχει το μεν σώμα σε κατάσταση μετάστασης, πράγμα που δεν περιγράφεται, το δε πνεύμα στα χέρια του Θεού που ούτε και αυτό περιγράφεται.
Γενικότερα για την ανάσταση των νεκρών που κάποιοι έλεγαν ότι έχει γίνει, ο Απόστολος Παύλος γράφει στον Τιμόθεο, « οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν »( Β’ Τιμ. β’, 18 ).
Σύμφωνα με αυτά ούτε το σώμα της Παναγία είναι πανταχού παρόν ούτε βεβαίως και το πνεύμα της, γιατί τα πνεύματα των ανθρώπων δεν είναι πανταχού παρόντα. Ούτε ευσταθεί να πει κανείς ότι η Παναγία είναι πανταχού παρούσα η είναι πανταχού παρών, γιατί αυτού του είδους οι αναφορές αναφέρονται σε ανθρώπους που ζουν επί της γης, πράγμα που δεν συμβαίνει με την Παναγία όπως αναφέρθηκε παραπάνω.
Πανταχού παρών είναι μόνο ο Θεός και κανένας άλλος.
Όμως, αν και η Παναγία δεν έχει αναστηθεί και δεν είναι Θεός, η χάρη του Θεού που έχει και μάλιστα ως κεχαριτωμένη που την απεκάλεσε ο Γαβριήλ, δεν έχει περιορισμούς και όρια.
Έτσι, με την επίκληση του Ονόματος Της και όχι μόνο, αν βέβαια θέλει ο Θεός, η χάρη Της μπορεί να ενεργήσει θαυμαστά πράγματα.
Αυτό μπορεί να συμβεί, αν θέλει ο Θεός, και με άλλους Αγίους.
Αν για παράδειγμα, ένας κινδυνεύει στη θήλασα και πει, Άγιε Νικόλαε, σώσε με και σωθεί, δε σημαίνει ότι ο άγιος Νικόλαος είναι πανταχού παρών ή ότι έχει αναστηθεί.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου