ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΝΙΓΕΤΑΙ στις θλίψεις, στις στενοχώριες και στα αδιέξοδα της ζωής κινδυνεύει να ψυχοπλακωθεί και να γίνει παρανάλωμα του πειρασμού. Μη φοβάσαι τον άνθρωπο που με εσωτερική ένταση και σιωπηλή κραυγή αγωνίας στρέφει την προσοχή του προς τον Κύριο και τους αγαπημένους του αγίους. Κατ’ αναλογία της πειρασμικής πίεσης πρέπει ν’ αυξάνει και η εσωτερική ένταση προς τον Θεό, για να διατηρήσει την ισορροπία του ο άνθρωπος. Σε αυτό βοηθούν κινήσεις διακονίας προς τον συνάνθρωπο ή οι μετάνοιες ή ύψωση των χεριών προς τον ουρανό.
Η
μεγάλη αγάπη προς του άλλους βοηθάει στο ξεμπούκωμα της ψυχής.
Σκέφτεσαι: «Πώς θα με δουν έτσι κακόκεφο και σκυθρωπό; Αυτοί περιμένουν
από μένα έναν λόγο παρακλήσεως. Δεν έχω δικαίωμα να αφήσω τον εαυτό μου
να πέσει. Λαχταράς να τους μεταδώσεις χαρά. Έτσι γεννιέται η σιωπηλή
προσευχή . Θεραπεύεσαι από τυχόν ψυχοπάθειες και βοηθάς τον πλησίον.
Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, άκουγα υπομονετικά έναν στενάχωρο άνθρωπο για τέσσερις ώρες, και παράλληλα τρεις άνθρωποι με ενόχλησαν στο κινητό για να μου εξομολογηθούν τον πόνο τους. Η θλίψη με συνείχε. Με όλα αυτά είχα κουραστεί ψυχικά. Όμως, είχα κι αγωνία γιατί με περίμεναν ασμένως στο σπίτι συγγενείς που επιθυμούσαν να τους πω πώς πέρασα στους αγιασμένους τόπους που επισκέφτηκα. Δεν μου επιτρεπόταν να τους πλησιάσω με πρόσωπο θλιμμένο. Για να ξεπεράσω την εσωτερική πίκρα, αύξησα την εσωτερική δύναμη της ψυχής με την προσευχή και μπήκα στο σπίτι ως χείμαρρος. Η αγάπη για τους συγγενείς μου με έκανε να σταθώ στα πόδια μου και να τους διηγηθώ ωραίες εμπειρίες.
Σε μία αγρυπνία κάποιος μοναχός, για να ξεπεράσει τον πόλεμο κατά των λογισμών, μετρούσε τα λαμπάκια του πολυελέου. Έτσι ο διάβολος ικανοποιήθηκε και έφυγε. Καμιά φορά το πειρασμικό γρονθοκόπημα είναι τόσο δυνατό, που σου φέρνει ζαλάδα. Χάνεις το φως σου. Μη στενοχωριέσαι. Ύστερα από λίγο θα συνέλθεις. Κάνεις τον «ψόφιο κοριό» και ο αντίπαλος νομίζει ότι σε σκότωσε και φεύγει. Προσπάθησε να κάνεις έναν ουδέτερο λογισμό, να μην αντιστέκεσαι με πείσμα και βία στο κακό.
Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»
Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, άκουγα υπομονετικά έναν στενάχωρο άνθρωπο για τέσσερις ώρες, και παράλληλα τρεις άνθρωποι με ενόχλησαν στο κινητό για να μου εξομολογηθούν τον πόνο τους. Η θλίψη με συνείχε. Με όλα αυτά είχα κουραστεί ψυχικά. Όμως, είχα κι αγωνία γιατί με περίμεναν ασμένως στο σπίτι συγγενείς που επιθυμούσαν να τους πω πώς πέρασα στους αγιασμένους τόπους που επισκέφτηκα. Δεν μου επιτρεπόταν να τους πλησιάσω με πρόσωπο θλιμμένο. Για να ξεπεράσω την εσωτερική πίκρα, αύξησα την εσωτερική δύναμη της ψυχής με την προσευχή και μπήκα στο σπίτι ως χείμαρρος. Η αγάπη για τους συγγενείς μου με έκανε να σταθώ στα πόδια μου και να τους διηγηθώ ωραίες εμπειρίες.
Σε μία αγρυπνία κάποιος μοναχός, για να ξεπεράσει τον πόλεμο κατά των λογισμών, μετρούσε τα λαμπάκια του πολυελέου. Έτσι ο διάβολος ικανοποιήθηκε και έφυγε. Καμιά φορά το πειρασμικό γρονθοκόπημα είναι τόσο δυνατό, που σου φέρνει ζαλάδα. Χάνεις το φως σου. Μη στενοχωριέσαι. Ύστερα από λίγο θα συνέλθεις. Κάνεις τον «ψόφιο κοριό» και ο αντίπαλος νομίζει ότι σε σκότωσε και φεύγει. Προσπάθησε να κάνεις έναν ουδέτερο λογισμό, να μην αντιστέκεσαι με πείσμα και βία στο κακό.
Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου