Η διπλή ζωή

ΗΡΘΕ ΣΗΜΕΡΑ να μιλήσουμε μία βασανισμένη κυρία. Μου άνοιξε την καρδιά της : «Πάτερ, ο άνδρας μου, παρότι 75 χρονών, κάνει διπλή ζωή. Μέσα από τη σχολή Γιόγκα που είχε μπλέξει, πριν από δέκα χρόνια, γνώρισε μια γυναίκα. Ήταν ελεύθερη και ανέπτυξαν σχέση. Με συμβουλεύουν να τον χωρίσω, αλλά πώς θα ζήσω; Εγώ πάντα ζούσα στο σπίτι για να φροντίζω τα παιδιά μας και τώρα τα εγγόνια μας». «Ακούστε, καλή μου κυρία», της είπα, «ξέρετε όλοι μας σήμερα, και κυρίως εμείς οι χριστιανοί, κάνουμε διπλή ζωή. Θέλουμε να τα έχουμε καλά και με την γη και με τον ουρανό. Θέλουμε να μας αγαπάει ο κόσμος κι ο Θεός. Η μισή καρδιά μας είναι στον Χριστό και η άλλη μισή βιδωμένη στα γήινα αγαθά. Ο Χριστός λέγει καθαρά πως δεν μπορείς να λατρεύεις δυο κυρίους , και τον Θεό και τον Μαμωνά, αλλά και πως η φιλία του κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό. Ενώ ο θείος Παύλος υπογραμμίζει πως αν φρόντιζε να αρέσει στους ανθρώπους δεν θα ήταν φίλος του Χριστού. Διάβαζα για τους νεομάρτυρες της Ρωσίας. Κάποτε σε ένα μοναστήρι, επί αθεϊστικού καθεστώτος, έγδυσαν όλους τους μοναχούς και τους πέταξαν δεμένους σε ένα μεγάλο δωμάτιο με αρουραίους˙ μετά από δύο ημέρες είχαν μείνει τα κόκκαλά τους και οι φαγωμένες σάρκες! Έλεγε κάποιος σοφός γεροντάκος πως «σαν δεν υπήρχαν οι κακοί, δεν θα αγίαζαν οι καλοί». Κοντά σε σκληρούς ανθρώπους μαθαίνεις την ταπείνωση, την αγάπη, την συγχωρητικότητα την προσευχή, την κοινωνία με τον Θεό˙ μαθαίνεις να κουρνιάζεις στον Χριστό για να προστατευτείς.
Έφυγε ξελαφρωμένη εκείνη η δυστυχισμένη γυναίκα , με τη ευλογία του περιτραχηλίου βαθιά στην καρδιά της.



30 Οκτωβρίου 2010


Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»