Η πτώση ως ευκαιρία ενότητας

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΕΣΕΙ,  απλώνει το χέρι σε κάποιον. Η πτώση παρέχει τη δυνατότητα να ξεφύγεις από τον ατομισμό σου, από το κλείσιμο στον εαυτό σου, από τις εγωκεντρικές σου επιθυμίες, να κοινωνήσεις με τον άλλον, να νιώσεις τη ζεστασιά του χεριού που σε βοηθά να ανορθωθείς. Όσο χρόνο στηρίζεσαι στα πόδια σου, δεν έχεις την ανάγκη να πιαστείς από πουθενά. Όταν ο άνθρωπος χάσει τα στηρίγματά του, υπάρχει φόβος να «καταπατηθεί» από όσους συναντά στον δρόμο του και να γίνει τροφή αγίων ζώων.

Τότε του δίνεται η ευκαιρία να πιαστεί από κάτι πιο σταθερό και μόνιμο, κάτι το οποίο δεν θα φθείρεται με τον χρόνο. Ένα άλλο χέρι, ουράνιο, είναι πάντοτε απλωμένο και περιμένει το δικό σου προς συνάντησή Του. Μακάριοι είναι όσοι χάνουν τα γήινα στηρίγματά τους και αποκτούν τα θεία που μένουν αναλλοίωτα. Η πτώση φέρνει την ανόρθωση και η κάθοδος του Χριστού στον Άδη προηγήθηκε της Ανάστασης Αυτού. Ο ζωντανός δεν ανασταίνεται. Πρέπει να πεθάνεις για να ζήσεις αιώνια κοντά στον Αναστάντα Ιησού.

Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τον αληθινό Θεό ύστερα από ένα μεγάλο «πέσιμο»˙ από τις ιδέες , τις επιδιώξεις, τις κοσμικές επιθυμίες, τα όνειρά τους, απελπισμένοι από την αίσθηση της μηδαμινότητας και αδυναμίας τους, στρέφουν τον νου τους προς Αυτόν που δίνει ελπίδα και νόημα ζωής. Ζητούν λύτρωση , ενίσχυση, θεία παρηγοριά. Και τη λαμβάνουν. Ο μέγας Απόστολος Παύλος έπεσε από το άλογό του όταν στον δρόμο προς τη Δαμασκό του μίλησε ο Κύριος. Γυμνωμένος από τον προηγούμενο ένδοξο βίο του- ήταν πρωτοπαλλήκαρο του Ιουδαϊσμού- αφέθηκε στα χέρια του αληθινού Θεού και ντύθηκε με ρούχα που η μωρία του κόσμου- επειδή δεν μπορεί να αποκτήσει- θεωρεί ασήμαντα.

Θυσία προς τον πλησίον, ταπείνωση, υπομονή στις θλίψεις, αγάπη για τους εχθρούς, υποχωρητικότητα, απλότητα, συγκατάθεση, προσέγγιση και επικοινωνία με αυτούς που η κοινωνία δεν συζητά και δεν ασχολείται. Να τα νέα περίλαμπρα «ενδύματα» του μεγάλου Αποστόλου των Εθνών. Με αυτά παρουσιάστηκε μέσα στον κόσμο και πέτυχε να επικρατήσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Και οι «ισχυροί» του κόσμου απορούν ακόμα και σήμερα με αυτόν τον πολυβασανισμένο φτωχό, ασθενικό μέγα Παύλο. Τα πανίσχυρα και ακριβά όπλα των ισχυρών διαλύονται μπροστά στο όπλο του Παύλου, την αγάπη, αφού με αυτό επικράτησε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

18/7/06

Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος

Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΘΗΝΑ 2010

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»