ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ-Μακαριστός Γέροντας Παΐσιος

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Μακαριστός Γέροντας Παϊσιος, κατά κόσμον Αρσένιος εζνεπίδης, γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25-7-1924. Ήρθε στην Ελλάδα με την Άνταλλαγή και μεγάλωσε στην Κόνιτσα.
άπό την παιδική του ηλικία ζούσε ασκητικά, εντρύφημα είχε τους βίους των Αγίων, τα παλαίσματα των οποίων αγωνιζόταν να μιμήται με ζήλο υπέρμετρο και ακρίβεια θαυμαστή. επιδιδόταν στην αδιάλειπτη προσευχή, καλλιεργώντας παράλληλα την ταπείνωση και την αγάπη. Έμαθε την τέχνη του μαραγκού, για να μιμηθή και σ' αυτό τον χριστό. Στον στρατό υπηρέτησε κατά τον ανταρτοπόλεμο τριάμισι χρόνια ως ασυρματιστής, ζώντας και εκεί ασκητικά. Στις επιχειρήσεις διακρίθηκε για την παλληκαριά, την αυτοθυσία,το ήθος και τα χαρίσματά του. αφού εκπλήρωσε το χρέος του προς την Πατρίδα, ακολούθησε την μοναχική ζωή, την οποία από μικρός επιθυμούσε. Άπό λαϊκός είχε θείες εμπειρίες, αλλά στην μοναχική του ζωή η εύνοια του Κυρίου, της Θεοτόκου και των Αγίων κορυφώθηκε. Άσκήτεψε στο Άγιον Ορος, στην Ι.Μονή Στομίου Κονίτσης και στο Σινά. Έζησε
στην αφάνεια, δόθηκε ολόκληρος στον Θεό και ο Θεός τον φανέρωσε και τον έδωσε σε όλον τον κόσμο. Καθοδήγησε, παρηγόρησε, θεράπευσε, ανέπαυσε τα πλήθητων ανθρώπων που έτρεχαν κοντά του. Η αγιασμένη του ψυχή ξεχείλιζε από θεϊκή αγάπη και η οσιακή του μορφή ακτινοβολούσε την θεία Χάρη. Ολη την ημέρα ακούραστος μάζευε τον ανθρώπινο πόνο καισκορπούσε θεία παρηγοριά.
Υστερα από μαρτυρικούς πόνους οι οποίοι, όπως έλεγε, τον ωφέλησαν όσο δεν τον ωφέλησαν οι ασκητικοί αγώνες όλης της ζωής του, αναπαύθηκε εν Κυρίω
στις 12 -7- 1994 στο Ιερό Ησυχαστήριο του Άγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Ενταφιάσθηκε εκεί δίπλα στον Ναό του Άγίου Αρσενίου του Καππαδόκου.

Την ευχή του να έχουμε. Άμήν

Η Καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Θιλοθέη Μοναχή και αι συν εμοί εν Χριστώ αδελφαί
Φωτογραφία: ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Μακαριστός Γέροντας Παϊσιος, κατά κόσμον Αρσένιος εζνεπίδης, γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25-7-1924. Ήρθε στην Ελλάδα με την Άνταλλαγή και μεγάλωσε στην Κόνιτσα. άπό την παιδική του ηλικία ζούσε ασκητικά, εντρύφημα είχε τους βίους των Αγίων, τα παλαίσματα των οποίων αγωνιζόταν να μιμήται με ζήλο υπέρμετρο και ακρίβεια θαυμαστή. επιδιδόταν στην αδιάλειπτη προσευχή, καλλιεργώντας παράλληλα την ταπείνωση και την αγάπη. Έμαθε την τέχνη του μαραγκού, για να μιμηθή και σ' αυτό τον χριστό. Στον στρατό υπηρέτησε κατά τον ανταρτοπόλεμο τριάμισι χρόνια ως ασυρματιστής, ζώντας και εκεί ασκητικά. Στις επιχειρήσεις διακρίθηκε για την παλληκαριά, την αυτοθυσία,το ήθος και τα χαρίσματά του. αφού εκπλήρωσε το χρέος του προς την Πατρίδα, ακολούθησε την μοναχική ζωή, την οποία από μικρός επιθυμούσε. Άπό λαϊκός είχε θείες εμπειρίες, αλλά στην μοναχική του ζωή η εύνοια του Κυρίου, της Θεοτόκου και των Αγίων κορυφώθηκε. Άσκήτεψε στο Άγιον Ορος, στην Ι.Μονή Στομίου Κονίτσης και στο Σινά. Έζησε στην αφάνεια, δόθηκε ολόκληρος στον Θεό και ο Θεός τον φανέρωσε και τον έδωσε σε όλον τον κόσμο. Καθοδήγησε, παρηγόρησε, θεράπευσε, ανέπαυσε τα πλήθητων ανθρώπων που έτρεχαν κοντά του. Η αγιασμένη του ψυχή ξεχείλιζε από θεϊκή αγάπη και η οσιακή του μορφή ακτινοβολούσε την θεία Χάρη. Ολη την ημέρα ακούραστος μάζευε τον ανθρώπινο πόνο καισκορπούσε θεία παρηγοριά. Υστερα από μαρτυρικούς πόνους οι οποίοι, όπως έλεγε, τον ωφέλησαν όσο δεν τον ωφέλησαν οι ασκητικοί αγώνες όλης της ζωής του, αναπαύθηκε εν Κυρίω στις 12 -7- 1994 στο Ιερό Ησυχαστήριο του Άγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Ενταφιάσθηκε εκεί δίπλα στον Ναό του Άγίου Αρσενίου του Καππαδόκου. Την ευχή του να έχουμε. Άμήν
Η Καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Θιλοθέη Μοναχή και αι συν εμοί εν Χριστώ αδελφαί