Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ

           

Ἀρχιμ. ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ

Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως Σοχοῦ Λαγκαδᾶ

            Ἡ προσφορά τῶν συγχρόνων γερόντων δέν καλύπτει μόνο τό τέλος τοῦ 20^ου αἰῶνος. Εἶναι καθολική. Διαχρονική, πανελλήνια καί παγκόσμια. Ὁ λόγος τῶν ἁγίων αὐτῶν ψυχῶν, προφορικός ἤ γραπτός, δέν θά παύσει νά τρέφει καί νά δροσίζει τόν κουρασμένο λαό μας «ἐν γῇ ἐρήμῳ, ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ». Ἀλλά ὁ λόγος τῶν συγχρόνων στάρετς δέν εἶναι ἕνας κενός λόγος. Εἶναι «ἅλατι ἠρτυμένος». Εἶναι «ρήματα ζωῆς αἰωνίου». Ἀνταποκρίνεται καί συμβαδίζει μέ τό παράδειγμά τους, μέ τό βίωμα, μέ τήν ἄσκηση, μέ τήν ἁγιότητα. Ἔζησαν «ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου». Καθένας τους ἦταν ἕνα ζωντανό, ἕνα ἔμψυχο, ἕνα ἐφηρμοσμένο εὐαγγέλιο πού μᾶς διδάσκει, μᾶς παιδαγωγεῖ, μᾶς φωτίζει, μᾶς παρηγορεῖ.

            Σέ ὅλους βλέπουμε τό πνεῦμα τό παλιγγενεσιακό τῶν ἁγίων Κολλυβάδων πατέρων, τῶν ὁποίων ἄξιοι διάδοχοι ἐγένοντο. Μέσα στά ἐρέβη καί τά σκοτάδια τῆς Νέας Ἐποχῆς, στήν ὁποία ἔχουμε εἰσέλθει ἤδη, λάμπουν σάν φωτεινά ἀστέρια στό στερέωμα τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

            Ἡ προσφορά τους εἶναι προσφορά προσωπική γιά τόν καθένα μας. Ἀναγνώριζαν ὅλοι τους τήν ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου σάν εἰκόνος τοῦ Θεοῦ καί ἐσέβοντο τήν ἐλευθερία του. Προσφορά οικογενειακή, κοινωνική, ἐθνική, ἐκκλησιαστική, ἀντιαιρετική.

Εἶχα τήν χαρά καί τήν τιμή νά γνωρίσω τούς περισσοτέρους.

Εὐχόμαστε στά νιᾶτα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Θεσ/νίκης, μέ τίς εὐχές καί τίς εὐλογίες τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου αὐτῆς κ.κ. Ἀνθίμου, στούς δρομεῖς τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ νά πάρουν ἀπό τά χέρια τῶν συγχρόνων ἁγίων γερόντων τήν σκυτάλη τῆς Ἑλληνορθοδοξίας, χωρίς νά φοβηθοῦν τούς διωγμούς καί τίς συκοφαντίες, γιά νά ἀναστήσουν ἀπό τήν τέφρα της τήν ἀγαπημένη μας Πατρίδα καί νά ὁδηγήσουν σέ μιά νέα παλιγγενεσία πρός δόξαν Θεοῦ καί τῆς Ἑλλάδος.