ΗΜΕΡΙΔΑ «Ἡ προσφορὰ τῶν συγχρόνων Γερόντων στὴν Ὀρθοδοξία καὶ στὴ νεολαία σήμερα»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

Πρός τούς Φοιτητάς

διαφόρων Σχολῶν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου

εἰς Θεσσαλονίκην

            Χριστός Ἀνέστη!

            Μέ ἰδιαίτερη πνευματική χαρά ἔλαβα γνώση γιά τήν πρωτοβουλία τῆς Ὁμάδος Σας, σχετικά μέ τήν διοργάνωση τῆς ἡμερίδας μέ θέμα: «Ἡ προσφορά τῶν συγχρόνων Γερόντων στήν Ὀρθοδοξία καί στη νεολαία σήμερα», πού τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Κυρίου κ. Ἀνθίμου.

            Ὑποχρεώσεις ποιμαντικές, μοῦ στεροῦν τήν δυνατότητα ἀπόψε νά εἶμαι μαζί σας καί νά ἀπευθύνω χαιρετισμό στήν ἐκλεκτή ὁμήγυρη τῶν νέων ἐπιστημόνων τῶν Σχολῶν τοῦ Πανεπιστημίου τῆς ἀείποτε συμβασιλεύουσας καί ἐπ’ ἐσχάτων συμπρωτεύουσας πόλης. Σύντομες ὡστόσο προσωπικές ἀναμνήσεις, πού κατέγραψα καί σᾶς ἀποστέλω, ἄς θεωρηθοῦν, ὡς μιά μικρή συμβολή, στήν ἐκ προοιμίου ἐπιτυχημένη ἐκδήλωσή σας.

            Τί νά πρωτοπεῖ κανείς γιά τούς δύο Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, πού τίς τελευταῖες δεκαετίες μεσουράνησαν στό πνευματικό στερέωμα τοῦ τόπου μας; «Παΐσιος» προφέρεις, καί οἱ πέτρες διαλαλοῦν τήν ἁγιότητα τοῦ Ἁγιορείτη μοναχοῦ. «Πορφύριος» λές, καί οἱ κάμποι καί τά βουνά ἀντιλαλοῦν τἠν ἁγιοπνευματική συγκρότηση τοῦ κοσμογυρισμένου ἱερομονάχου.

            Ὁ Θεός μέ εὐλόγησε, νά ἐπισκεφθῶ τόν Ὅσιο Παΐσιο στό κελλάκι του στήν Παναγούδα, ἐδῶ καί πολλά χρόνια, μαζί μέ μιά ὁμάδα νέων ἐπιστημόνων. Νέων σάν καί σᾶς. Μᾶς δέχθηκε μέ ἁπλότητα καί σοφία. Καί μᾶς ἐξέπληξε, ὅταν ἄρχισε νά ἀποκαλύπτει τίς σκέψεις τοῦ καθενός καί τόν σκοπό τῆς ἐπισκέψεώς μας, στό κελλάκι του. Ἰδιαιτέρως ρωτοῦσε τούς νέους, καί μέ πατρικό ἐνδιαφέρον, ἔδωσε τίς καταλυτικές συμβουλές του. Μείναμε ἀποσβολωμένοι ἀπό τήν διορατικότητά του καί ἀπό τό χάρισμα, πού ὁ Θεός τόν εἶχε προικήσει. Σήμερα τά βιβλία του, ἀποτελοῦν καί γιά μένα τόν ἐλάχιστο, πηγή πνευματικῆς τροφοδοσίας.

            Τόν Ὅσιο Πορφύριο, ἀξιώθηκα νά συναντήσω στήν Ἀθήνα ἐπί ἐποχῆς Πολυκλινικῆς, καί ἔκτοτε διατήρησα πνευματική ἐπικοινωνία. Τήν τελευταία φορά πού τόν ἐπισκέφθηκα γιά ἐξομολόγηση στό καλυβάκι του στό Μήλεσι, παρά τό γεγονός ὅτι ἦταν ἐμπύρετος, μέ ἐντυπωσίασε ἡ μνήμη του, ἀφοῦ διαπίστωσα πώς θυμόταν μέ λεπτομέρειες τίς προηγούμενες ἐξομολογήσεις μου. Ἔχω ὅλα τά βιβλία του καί ἀπό τά γραφόμενά του, τόν συμβουλεύομαι.

            Στόν ἀσκητή καί πρόμαχο τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 20^ου αἰώνα, τόν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, εἶχα τήν ἰδιαίτερη εὐλογία, νά ἐξομολογηθῶ τουλάχιστον πέντε φορές, ἀρχικά ὡς μαθητής τοῦ ἱστορικοῦ Γυμνασίου τῆς Ἑρμουπόλεως Σύρου καί ἀργότερα ὡς κληρικός - Ἱεροκήρυκας τοῦ Πανελληνίου Ἱεροῦ Ἱδρύματος Εὐαγγελίστριας Τήνου. Κοντά του ἔζησα ἐμπειρία ἁγιότητος. Τό ὕφος του ἦταν ἥπιο, ἁπλό καί ὄχι αὐστηρό, άνθρώπινο. Στό προσωπικό μου ἀρχεῖο, διατηρῶ μιάν ἰδιόγραφη εὐχή του γιά τούς μαθητές, ὅπως καί ἰδιόγραφη Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, μέ ἐπιζωγραφισμένα τά πρωτογράμματα.

            Τόν Λέσβιο παπᾶ - Φώτη Λαυρεώτη, εἶχα ἐπισκεφθεῖ στό κελλί ὅπου ἔμενε, στό Αἰγαιοπελαγίτικο νησί. Ἔτσι, ἀφ’ ἑνός μέν διεπίστωσα τήν κατά Χριστόν σαλότητά του, ἀλλά καί εὐεργετήθηκα λαμβάνοντας πολλές φορές τήν ἁγία του εὐχή. Ἀξιώθηκα μάλιστα νά συλλειτουργήσω μαζί του στήν Σπάρτη, κατά τήν χειροτονία τοῦ νῦν Πρωτοσυγκελλεύοντος π. Συμεών Παπαγεωργίου, παλαιοῦ οἱκοτρόφου τῆς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, ὅπου τόν εἶχα φοιτητή. Ἀπό τόν π. Φώτιο ἔχω λάβει προσωπικά ὡς ἱερά παρακαταθήκη, δύο παλαίτυπα Μηναῖα, ἐκδόσεως Βενετίας.

            Προσωπικά γνώρισα καί τόν πατέρα Συμεών Κραγιόπουλο, μέ τόν ὁποῖο εἶχα πνευματική ἐπικοινωνία. Ἔχω ὅλα τά βιβλία του καί συχνά τά συμβουλεύομαι στήν προετοιμασία τῶν κηρυγμάτων μου.

            Σταθμός γιά τήν ἱερατική μου διακονία, ἀποτελεῖ ἡ συνάντησή μου, μέ τόν Γέροντα Γεώργιο Καψάνη, τό ἔτος 1961 στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Τότε φοιτητής ὁ ὑπογράφων, βοηθός Καθηγητοῦ ὁ πατήρ Γεώργιος. Τό βιβλίο του «Ἡ ποιμαντική στις φυλακές», τό ὁποῖο μοῦ δώρισε, ὑπῆρξε πολύτιμος ὁδηγός στά 27 ἔτη διακονίας μου στίς φυλακές. Μέχρι τῆς κοιμήσεώς του διατήρησα πνευματική ἐπικοινωνία καί πολλές φορές τόν ἐπισκέφθηκα στήν Ἱερά Μονή Γρηγορίου καί ζήτησα τή συμβουλή του. Ἐντύπωση μοῦ ἔκανε, πώς, δέν δεχόταν νά τοῦ φιλῶ τό χέρι καί νά πάρω τήν εὐχή του, ἀφ’ ὅτου χειροτονήθηκα Ἐπίσκοπος. Πρόκειται γιά ἕναν γνήσιο Ὀρθόδοξο Μοναχό, Ἱερέα καί Καθηγούμενο, πού ὑπεραμύνθηκε τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεώς μας καί τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μας Ἐκκλησίας.

            Τόν Γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τόν γνώρισα μέσα ἀπό τά βιβλία του. Ἐκεῖ διαφαίνεται ἡ ζωντανή σχέση του μέ τόν Θεό καί ἀναδεικνύεται ἡ μαρτυρία τῆς Θεολογίας του.

            Τέλος, γιά τόν Γέροντα Ἰάκωβο Τσαλίκη, ἔχω ἀκούσει πολλά περί τῆς ἁγιότητος τοῦ βίου του. Ἄν καί δέν ἀξιώθηκα νά λάβω τήν εὐχή του, ὅσο λειτουργοῦσε στό ἐπί γῆς Θυσιαστήριο, ἔχω ἐπανειλημμένως προσκυνήσει τόν σεπτό τάφο του, ζητώντας τίς πρεσβεῖες του.

            Τίς θερμές πρεσβεῖες ὅλων τῶν ἀνωτέρω εὐλογημένων Γεροντάδων, ζητῶ καί πάλι ἐγώ ὁ ἐλάχιστος Ἐπίσκοπος, κατακλείοντας τήν παροῦσα Ἡμερίδα, γνωρίζοντας καλά, πώς ὁ Δωρεοδότης Θεός, ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς, ἀφουγκράζεται τήν ἀγωνία μας καί τήν λαχτάρα μας, καί δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει ποτέ.

            Νά ἔχουμε τήν εὐχή τους. Ὅλοι ὅσοι τούς γνωρίσαμε καί μᾶς στήριξαν προσωπικά. Ὅλοι ὅσοι τούς τιμοῦμε, καί κυρίως, ἐσεῖς οἱ νέοι, πού εὐλαβικά κλίνετε γόνυ ψυχῆς καί καρδίας καί ζητᾶτε τήν μεσιτεία τους.

Μετά πάσης τιμῆς ἐν Κυρίῳ Ἐγερθέντι,

Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις

+Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης

ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄