Υπεύθυνοι για όλα

(Αρχιμ.π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου – «Υπεύθυνοι για όλα»)

Υπάρχουν άνθρωποι πού ζητούν την προσευχή από τους άλλους, άλλα οί ίδιοι δεν προσεύχονται γιατί θεωρούν τόν εαυτό τους αμαρτωλό.
Λένε π.χ. στούς Ιερείς και Μοναχούς: «Προσευχηθείτε γιά μας, πάτερ, εσείς πού είσαστε κοντά στον θεό και σας ακούει.
Εμείς είμαστε αμαρτωλοί και ό Θεός δεν μας ακούει!».
Είναι ό εκ δεξιών πειρασμός.
Μιά δικαιολογία γεμάτη ταπεινολογία, για να αποφύγουν τη δίκη τους ευθύνη γιά την προσευχή, αλλά και τό δικό τους αγώνα.
Γράφει ένας αγιορείτης ιερομόναχος:
«Καμία προσευχή δεν πάει χαμένη.
Οι Άγιοι Άγγελοι, επιτρέψτε μου νά το πώ παραστατικά, πάσχουν από ανεργία, γιατί δεν προσεύχονται οι πι­στοί όσο έχουν ανάγκη.
Γι’ αυτό, μόλις βγει μία προσευχούλα από την καρ­διά, τόν νου και τά χείλη κάθε πιστού, οι Άγγελοι την αρπάζουν και. με λα­χτάρα, προσθέτοντας και τις δικές τους πρεσβείες, την προσφέρουν στον φρι­κτό θρόνο του Τριαδικού μας Θεού.

Οι Άγιοι Πατέρες, έχοντας την πείρα αυτή, επιμένουν νά γίνουμε άνθρωποι προσευχόμενοι πρωτίστως και έπειτα σκεπτόμενοι, άνθρωποι αγιασμένοι και όχι ορθολογιζόμενοι».