Όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος πολεμούσε εναντίον των βαρβάρων, υπήρχε στις τάξεις του στρατού του ένας διοικητής του Αρμενικού στρατεύματος των Μαρτησίων. Ο διοικητής αυτός ονομαζόταν Μερκούριος. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης, άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στον Μερκούριο, έβαλε το χέρι του ένα σπαθί και τον διαβεβαίωσε για την επικείμενη νίκη του κατά των εχθρών. Ο Μερκούριος επέδειξε θαυμαστή ανδρεία, νικώντας με ευκολία τους εχθρούς , σαν να ήταν απλό χορτάρι. Μετά την περιφανή νίκη του, ο αυτοκράτορας Δέκιος τον κατέστησε αρχιστράτηγο των στρατευμάτων του. Όμως κάποιοι φθονεροί άνθρωποι τον κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα ως χριστιανό, γεγονός που εκείνος όχι μόνο δεν έκρυψε, αλλά απεναντίας ομολόγησε ανοικτά ενώπιον του αυτοκράτορα. Ο Μερκούριος βασανίστηκε ανηλεώς. Τον μαστίγωσαν, ύστερα έγδαραν λωρίδες από το σώμα του με μαχαίρι και τον έριξαν σε φωτιά για να καεί, αλλά Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στη φυλακή και τον θεράπευσε. Τέλος, ο αυτοκράτορας διέταξε να αποκεφαλιστεί στην Καππαδοκία ο στρατηγός Μερκούριος.
Όταν απετμήθη η κεφαλή του, το σώμα του έγινε λευκό σαν το χιόνι και ευωδίαζε μύρο. Τα θαυματουργά λείψανα του αγίου Μερκουρίου θεράπευσαν πολλούς ασθενείς. Ο ενδοξότατος αυτός στρατιώτης του Χριστού μαρτύρησε για την Πίστη ανάμεσα στα έτη 251 και 259 και έλαβε την κατοικία του στην αιώνια Βασιλεία του Θεού.
Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου