19 Νοεμβρίου

19 Νοεμβρίου 


Ο Άγιος προφήτης Αβδιού



Ο Αβδιού γεννήθηκε στο χωριό Βαθαχαράμ στην περιοχή Σηχέμ. Ζούσε στην αυλή του βασιλέως Αχαάβ. Όταν όμως ο βασιλιάς απομακρύνθηκε από την αληθινή λατρεία και προσκύνησε τα είδωλα, ο Αβδιού δεν τον ακολούθησε , αλλά συνέχισε αταλάντευτα να υπηρετεί τον ένα και μοναδικό  αληθινό Θεό.
Την εποχή που η πονηρή βασίλισσα Ιεζάβελ, από μίσος για τον προφήτη Ηλία, ξεσήκωσε διωγμό εναντίον όλων των προφητών του Θεού, ο Αβδιού συγκέντρωσε εκατό εξ αυτών τους έκρυψε ανά πενήντα σε δύο σπήλαια και τους προμήθευε τροφή εκεί, μέχρι να καταπαύσει ο διωγμός ( Βασιλ. Γ΄18, 4 ) .  Ο Αβδιού ήταν σύγχρονος του μεγάλου Προφήτη Ηλία, τον οποίον σεβόταν απεριόριστα και υπηρετούσε καθ’ όλα , ως υποτακτικός και ακόλουθός του. Έζησε εννιακόσια χρόνια πριν από τον Χριστό και εισήλθε ειρηνικά στην αιώνια ανάπαυση.

Ο άγιος μάρτυς Βαρλαάμ

 Ο Βαρλαάμ γεννήθηκε στην Αντιόχεια. Προσήχθη να δικαστεί εξ αιτίας της πίστης του στον Χριστό και ο ασεβής δικαστής τον βασάνισε αμείλικτα. Θέλοντας να τον εμπαίξει και να τον αναγκάσει να προσφέρει θυσία στα είδωλα, τον οδήγησε στον ειδωλολατρικό ναό και εκεί άναψε ένα κάρβουνο μέσα στην παλάμη του, βάζοντας επάνω θυμίαμα. Σκέφτηκε, ο ανόητος κριτής, ότι ο οξύς πόνος θα ανάγκαζε τον χριστιανό μάρτυρα να τινάξει απ’ το χέρι του το πυρωμένο κάρβουνο , μπροστά στα είδωλα και έτσι θα τα θυμίαζε, χωρίς να το θέλει.
Όμως ο στερρός οπλίτης του Χριστού κρατούσε ακίνητος, σαν βράχος, το αναμμένο κάρβουνο μέσα στην παλάμη του και ούτε καν διανοήθηκε να το πετάξει μπροστά στα άψυχα ξόανα˙ μέχρι που τα δάχτυλά του κάηκαν και έπεσαν καταγής και η παλάμη του καταστράφηκε ολοσχερώς. Έγραψε σχετικά ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας: « Το δεξί χέρι του ήταν πιο δυνατό από τη φωτιά! Μολονότι το αναμμένο κάρβουνο έκαιγε το χέρι του, αυτό κρατούσε ακόμη τη φωτιά, σαν να ήταν στάχτη».
Επίσης, ο άγιος Χρυσόστομος έγραψε προς τιμήν του: « Οι άγγελοι ατένιζαν εξ ύψους˙ οι αρχάγγελοι ομοίως έβλεπαν – σκηνή ήταν μεγαλειώδης, όντως υπερβαίνουσα την ανθρώπινη φύση. Ποιος δεν  θα ήθελε να δει έναν τέτοιο άνθρωπο, που πραγματοποίησε έναν τέτοιο ασκητικό  άθλο και εντούτοις δεν αισθανόταν αυτό που είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων να αισθάνονται; ‘Έναν άνθρωπο που ήταν ο ίδιος και το θυσιαστήριο και η θυσία και ο ιερέας;».
Όταν το χέρι του έγινε παρανάλωμα του πυρός, ολόκληρο το σώμα του γέροντα Βαρλαάμ σωριάστηκε νεκρό στη γη, ενώ  η ψυχή του ανέβηκε ως θυμίαμα στον Σωτήρα Ιησού Χριστό, στην αιώνια ανάπαυση. Ο ένδοξος και ανδρείος άγιος Βαρλαάμ μαρτύρησε το έτος 304.

Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ