Ό Ιεράρχης έδινε μεγάλη σημασία στη σύμπηξη και τη δραστηριοποίηση ενοριακών ενώσεων ευσεβών χριστιανών.
«Δίχως
αμφιβολία», έγραφε, «σ' όλες τις ενορίες, ακόμα και σ εκείνες πού έχει
γίνει συστηματική αντιεκκλησιαστική προπαγάνδα, θα βρεθούν πολλοί
νοσταλγοί των πατρογονικών παραδόσεων, που θλίβονται για όλα όσα βλέπουν
να συμβαίνουν στη χώρα μας και στη ζωή μας. Απ' αυτούς τούς ανθρώπους
ας ξεκινήσει ό ιερέας το αποστολικό του έργο. Άς μαζέψει γύρω του τούς
ζηλωτές της ευσέβειας, της χριστιανικής διδασκαλίας και της καλής
μελέτης, συγκροτώντας σιγά-σιγά έναν όσο το δυνατό ευρύτερο κύκλο πιστών
με πνευματικό και ιεραποστολικό ζήλο. Αυτοί θα συγκεντρώνονται τακτικά,
προκειμένου να μελετούν το λόγο του Θεού, να συζητούν για την πίστη και
τη ζωή, να διαβουλεύονται για την εξεύρεση τρόπων αποτελεσματικής
ιεραποστολικής δράσεως, έτσι ώστε να ελκύσουν κι άλλους ανθρώπους στην
ευσέβεια...».
Από
τον καιρό πού διακονούσε στο Νοβγκόροντ ό επίσκοπος Ανδρόνικος είχε
διαπιστώσει πόσο μεγάλη ωφέλεια μπορούν να δώσουν στις ψυχές οι
προσκυνηματικές εκδρομές, καθώς και οι προσευχητικές λιτανείες για την
αποσόβηση ή την παύση δεινών.
«Ή
ευεργετική επίδραση τέτοιων λιτανειών στον λαό είναι μεγάλη και
αναμφισβήτητη... Πρέπει, λοιπόν, να εκμεταλλευόμαστε κάθε κατάλληλη
ευκαιρία για τη διοργάνωση τους. Παρατεταμένη ξηρασία ή κακοκαιρία,
πανούκλα των ζώων, κάμπια στις καλλιέργειες κ.λπ. -όλα αυτά δίνουν
αφορμή στον ιερέα να απευθυνθεί στους ενορίτες του και να ανάψει στις
ψυχές τους τον πόθο της μετάνοιας και της προσευχής, οι οποίες ελκύουν
το θείο έλεος. Ή μετάνοια και ή προσευχή θα επιστεγάζονται με λιτάνευση
ιερών εικόνων στο χωριό και στα χωράφια. Να εδώ ή ευκαιρία για λόγο
Θεού, να ή ευκαιρία για κοινή ψαλμωδία, να ή ευκαιρία για σωτήριες
υποσχέσεις, να ή ευκαιρία για το ξεκίνημα καλών έργων... Παρόμοια
ευεργετική επίδραση στους πιστούς έχουν και τα προσκυνηματικά ταξίδια σε
ιερούς τόπους. Στην Αγία Ρωσία εξαρχής τα ταξίδια αυτά αποτελούσαν πολύ
καλά μέσα παιδαγωγίας και καλλιέργειας των ψυχών. Στους ιερούς τόπους ό
λαός μας έτρεχε πάντοτε για να αποθέσει τη λύπη του και τη χαρά του.
Στους ιερούς τόπους ό λαός μας εμπνεόταν πάντοτε κι έπαιρνε δύναμη για
να πραγματοποιήσει τα υψηλά και άγια ιδανικά του».
(Άγιος Ανδρόνικος αρχιεπίσκοπος Περμ (1870-1918)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου