ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Λυτρωτικές δοκιμασίες

«Δώρο δικό σου ο πόνος
δώρο δικό σου απ? τα ακριβά
και φθάνω να σ? ευγνωμονώ
γι? αυτές τις ώρες που πονώ».
                    Γ. Βερίτης

Αρχιμανδρίτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ*

Ο πόνος είναι σύμφυτος με τον άνθρωπο. Ο πρώτος ήχος από το στοματάκι του νιογέννητου μωρού είναι το κλάμα· μ? αυτό αντικρίζει τη ζωή. Σύντομη η διάρκεια της ζωής μας. Ενας φευγαλέος υδρατμός, όπως θα πει ο Αγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος. 'Ατμίς η προς ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη' (Ιακ. 4, 14) Και πριν απ? αυτόν ο Δαβίδ θα ομολογήσει 'Ανθρωπος, ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού, ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει' (ψαλμ. 102, 5). Και ο υμνωδός της εξοδίου ακολουθίας 'Ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται?'.
Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, φιλόσοφοι και θεολόγοι εμελέτησαν αυτό το πρόβλημα χωρίς να μπορέσουν να τον εξαφανίσουν από την ανθρωπότητα. Ανακάλυψαν παυσίπονα κι αυτά με 'ημερομηνία λήξεως' όχι όμως πως τον εξάλειψαν. Η αιτία είναι αυτοφυής και η πιο αυθεντική απάντηση είναι αυτή που δίνει ο χριστιανισμός, η πίστη, ο νόμος του Θεού.
Θεολογικώς η απάντηση είναι διπλή: Είναι συνέπεια της πτώσεως όπως άλλωστε όλα τα κακά. Είναι αποτέλεσμα της κακής χρήσεως της ελευθερίας. Είναι καρπός της παρακοής.
Ηθικώς: Είναι ευκαιρία και μέσο αρετής και τελειώσεως.
Ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος θα πει: «Θεός εμοί σεβαστός, καν φέρη ταναντία. Το γαρ με κάμνειν, φάρμακον σωτηρίας». Και ο μέγας Βασίλειος: «Ο δοκιμάζων ημών τας καρδίας διά μακράς και παρατεταμένης της δοκιμασίας βούλεται ημάς της δικαιοσύνης στεφανίτας αποδειχθήναι». Και θα τονίσει με έμφαση και θα μας συστήσει «ύλην αρετής ποιού την ασθένειαν».
Ο δε μεγάλος ασκητής ο Μακάριος ο Αιγύπτιος θα συμπληρώσει: «Ειδώς ο Θεός την ασθένειαν, οικονομεί σε εις θλίψεις, ίνα ταπεινός γένη και σπουδαιότερος του επιζητείν τον Θεόν». Ο Θεός μέσω της ασθένειάς μας, των ψυχικών και σωματικών πόνων, μας οδηγεί στην ταπείνωση και δι? αυτής βοηθούμεθα και ωθούμεθα να ζητάμε και να καταφεύγουμε στον Θεό. Και ζώντες έτσι και πορευόμενοι έτσι και σκεπτόμενοι το αιώνιο κέρδος των θλίψεων δεν θα στενοχωριόμαστε και «υμείς λυπηθήσεσθε, αλλ? η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται» (Ιωαν. 16, 20). Αυτήν τη μετάλλαξη του πόνου κάνει ο Χριστός σ? εκείνους που με ταπείνωση και υπομονή σηκώνουν στην καρδιά και στη ζωή τους τους σταυρούς του πόνου.
Ο μεγάλος Γκαίτε έλεγε: «Τα μάτια του ανθρώπου βλέπουν τον Θεό καθαρότερα μέσα από τα δάκρυα». Και ο επίσης μεγάλος Μπετόβεν: «Οι εκλεκτοί μεσ? απ? τον πόνο φθάνουν στη χαρά».
Μα οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν άλλα φάρμακα και άλλους δρόμους για να θεραπεύσουν τους πόνους τους και να λύσουν τα προβλήματά τους με άλλα κριτήρια τους βλέπουν και δεν φτάνουν στη σωστή έρευνα, στη σωστή αξιολόγηση και στη σωστή αξιοποίηση.
Διάβασα σε ένα βιβλίο του εκλεκτού θεολόγου Μιχ. Μιχαηλίδη «Στην αγορά τ? ουρανού δεν υπάρχουν φτηνά πράγματα. Οι στιγμές του πόνου και της θυσίας είναι στιγμές ευλογίας. Κοντά σε κάθε σταυρό είναι και μια ανάσταση. Μετά το 'τετέλεσται' ακούγεται το γλυκόηχο τραγούδι 'χαίρετε'. Οι επιστολές της αγάπης του Κυρίου συνήθως έρχονται σε πένθιμο φάκελο. Τα μηνύματα της αγάπης Του έρχονται συχνά μέσα σε καταιγίδες όπως δόθηκε ο Νόμος Του στο Σινά μέσα σε φωτιά και καπνό και ήχους σαλπίγγων.
Στην παραγωγή του ροδέλαιου, το πιο θαυμαστό είναι ότι τα τριαντάφυλλα πρέπει να μαζευτούν στις πιο σκοτεινές ώρες. Οι τρυγητές αρχίζουν το μάζεμα στη μια μετά τα μεσάνυχτα και τελειώνουν στις δύο. Εχει αποδειχθεί, ύστερα από επιστημονικά πειράματα, ότι σαράντα τοις εκατό από την ευωδιά, χάνεται στο φως της ημέρας».
Και καταλήγει ο κ. Μιχαηλίδης: «Ετσι γίνεται και στη ζωή. Στις σκοτεινές και δύσκολες ώρες του πόνου πλάθεται το ευωδιαστό ροδέλαιο της αγιότητας. Για να γίνει κανείς 'ευωδία Χριστού' πρέπει πρώτα να πονέσει».
Οι όμορφες ψυχές βλέπουν και ζουν τον πόνον ως ευλογία. Ως ευφροσύνη της καρδιάς τους και μαζί με τον Δαβίδ, αγαλλόμενοι λένε στον Θεό 'Κύριε κατά το πλήθος των οδυνών μου εν τη καρδία μου, αι παρακλήσεις σου (η βοήθειά Σου) εύφραναν την καρδία μου' (ψαλμ. 93, 19).
Πρόκειται για τη μια μοναδική κι αληθινή ευλογία που ζώντας τη μας εξασφαλίζει την αιώνια και ουράνια μακαριότητα. Τι άλλο θα θέλαμε; Θα θέλαμε άλλο δώρο από τον Θεό;


*θεολόγος - τ. λυκειάρχης

 http://www.haniotika-nea.gr/130751-%CE%9B%CF%85%CF%84%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82%20.html