ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΒ΄
22 ᾿Αναστὰς δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην ἔλαβε τὰς δύο γυναῖκας καὶ τὰς δύο παιδίσκας καὶ τὰ ἕνδεκα παιδία αὐτοῦ καὶ διέβη τὴν διάβασιν τοῦ ᾿Ιαβώκ· 23 καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς καὶ διέβη τὸν χειμάρρουν καὶ διεβίβασε πάντα τὰ αὐτοῦ. 24 ὑπελείφθη δὲ ᾿Ιακὼβ μόνος, καὶ ἐπάλαιεν ἄνθρωπος μετ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ. 25 εἶδε δέ, ὅτι οὐ δύναται πρὸς αὐτόν, καὶ ἥψατο τοῦ πλάτους τοῦ μηροῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνάρκησε τὸ πλάτος τοῦ μηροῦ ᾿Ιακὼβ ἐν τῷ παλαίειν αὐτὸν μετ᾿ αὐτοῦ. 26 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀπόστειλόν με· ἀνέβη γὰρ ὁ ὄρθρος. ὁ δὲ εἶπεν· οὐ μή σε ἀποστείλω, ἐὰν μή με εὐλογήσῃς. 27 εἶπε δὲ αὐτῷ· τί τὸ ὄνομά σου ἐστίν, ὁ δὲ εἶπεν· ᾿Ιακώβ. 28 καὶ εἶπεν αὐτῷ· οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου ᾿Ιακώβ, ἀλλ᾿ ᾿Ισραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου, ὅτι ἐνίσχυσας μετὰ Θεοῦ, καὶ μετ᾿ ἀνθρώπων δυνατὸς ἔσῃ. 29 ἠρώτησε δὲ ᾿Ιακὼβ καὶ εἶπεν· ἀνάγγειλόν μοι τὸ ὄνομά σου. καὶ εἶπεν· ἱνατί τοῦτο ἐρωτᾶς σὺ τὸ ὄνομά μου; καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ἐκεῖ. 30 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Ιακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Εἶδος Θεοῦ· εἶδον γὰρ Θεὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ ἐσώθη μου ἡ ψυχή. 31 ἀνέτειλε δὲ αὐτῷ ὁ ἥλιος, ἡνίκα παρῆλθε τὸ εἶδος τοῦ Θεοῦ· αὐτὸς δέ ἐπέσκαζε τῷ μηρῷ αὐτοῦ· 32 ἕνεκεν τούτου οὐ μὴ φάγωσιν υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τὸ νεῦρον, ὃ ἐνάρκησεν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ πλάτους τοῦ μηροῦ, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι ἥψατο τοῦ πλάτους τοῦ μηροῦ ᾿Ιακὼβ τοῦ νεύρου, ὃ ἐνάρκησεν.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Και σηκώθηκε τη νύκτα εκείνη και πήρε για δύο γυναίκες και τις δύο υπηρέτριες και τα ένδεκα παιδιά του και πέρασε την διάβαση του Ιαβώκ∙ και τους πήρε όλους και πέρασε τον χείμαρρο και όλα όσα είχε μαζί του. Και έμεινε μόνος ο Ιακώβ, και πάλευε ένας άνθρωπος μαζί του μέχρι το πρωί. Και είδε (ο άνθρωπος) ότι δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει και έπιασε το πλάτος του μηρού του, και πληγώθηκε το πλάτος του μηρού του Ιακώβ ενώ πάλευε μαζί του. Και του είπε (ο άνθρωπος) άσε με να φύγω∙ ξημερώνει∙ και του είπε ο Ιακώβ. Δεν θα σε αφήσω αν δεν με ευλογήσεις. Και είπε∙ ποιο είναι το όνομά σου; Και είπε∙ Ιακώβ. Και είπε στον Ιακώβ∙ δεν θα ονομάζεσαι πλέον Ιακώβ ,αλλά Ισραήλ θα είναι το όνομά σου, ότι ήσουν δυνατός με τον Θεό και θα είσαι δυνατός με τους ανθρώπους∙ τον ρώτησε ο Ιακώβ και είπε∙ πές μου το όνομά σου∙ και του είπε∙ γιατί με ρωτάς να σου πω το όνομά μου; Και ευλόγησε τον Ιακώβ εκεί. Και κάλεσε ο Ιακώβ το όνομα του τόπου εκείνου, Είδος Θεού∙ γιατί είπε ότι είδα τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο και σώθηκε η ψυχή μου. Και ανέτειλε ο ήλιος, όταν έφυγε το είδος του Θεού∙ και αυτός σκέπασε το μηρό του. Εξ’ αιτίας από αυτό δεν θα φάνε οι Ισραηλίτες το νεύρο που πληγώθηκε, δηλαδή το πλάτος του μηρού , έως σήμερα, ότι άγγιξε ο Θεός το πλάτος του νεύρου του μηρού του Ιακώβ και πληγώθηκε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου