Εις τον Άγγελον φύλακα της του ανθρώπου ζωής.

Άγιε Άγγελε, ο εφεστός της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου∙ μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος∙ κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου και οδηγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοί συγχώρησον , όσα σοί έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου , και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέρα∙ σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου , ίνα μη εν τινί αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν ∙ και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού και άξιον αναδείξαι με δουλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.