Αποσπάσματα από το Γ΄ κεφάλαιο: Αγωγή της υπακοής.
(…)
Μην επιτρέπετε πείσματα και ιδιοτροπίες στα παιδιά σας , όσο μικρά κι αν είναι . αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιορίσετε τελείως την ελευθερία της βουλήσεως τους. Το παιδί μπορεί να ζητήσει κάτι σωστό και ωφέλιμο, κάτι που έχει πραγματικά ανάγκη, κάτι που δικαιούται , και τότε εσείς , ολοπρόθυμα , θα ικανοποιήσετε την επιθυμία του.
Αν λ.χ το παιδί , στην κατάλληλη ώρα , ζητήσει φαγητό γιατί πεινάει , μην του αρνηθείτε. Αν αρνηθείτε, θα είστε σκληροί και άσπλαχνοι.
Ζητάει το παιδί κάποιο πράγμα απαραίτητο για το σχολείο; Πρέπει να ικανοποιηθεί το αίτημά του, γιατί αλλιώς ίσως δοκιμάσει να το αποκτήσει με αθέμιτο τρόπο.
Είναι τελείως διαφορετική περίπτωση , όταν το παιδί ζητάει κάτι μη επιτρεπτό . Σ’ αυτό πρέπει ν’ αρνηθείτε , αδιαφορώντας για τα δάκρυα.
Ποτέ μη δίνετε σημασία στα παιδικά καπρίτσια. Όποιος μια φορά φάνηκε ελαστικός, θα είναι πάντα δούλος της ιδιοτροπίας του παιδιού του.
Στην προσπάθεια να δαμάσουν το πείσμα και την ιδιοτροπία των παιδιών , οι γονείς πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά.. να μη γκρεμίζει ο ένας αυτό που χτίζει ο άλλος.
Ποτέ το παιδί δεν γίνεται τόσο ιδιότροπο , όσο όταν ο ένας από τους γονείς του επιτρέπει αυτό που ο άλλος του απαγορεύει.
Έρχεται π.χ. με κλάμα τα στη μητέρα και παραπονιέται πως ο πατέρας δεν του έδωσε κάτι που ζητούσε. Η μητέρα δεν πρέπει να εκφράσει τη συμπόνια της στο παιδί , ούτε πολύ περισσότερο , τη δυσαρέσκεια της κατά του πατέρα, επειδή εκείνος δεν έκανε ό, τι του ζήτησε το «βλαστάρι» της.
Το ίδιο πρέπει να κάνουν και τα μεγαλύτερα αδέλφια οι συγγενείς, όλο ι όσοι μένουν στο σπίτι , ιδιαίτερα οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Είναι γνωστό ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι ζητούν κάπου ν’ ακουμπήσουν και ν’ αφοσιωθούν. Επειδή όμως οι νέοι δεν θέλουν να μένουν κοντά τους προσπαθούν να ελκύσουν τα μικρά τους παιδιά . και πως; Μ το να κάνουν τα χατήρια τους. Γι’ αυτό πολύ συχνά τα εγγόνια καταφεύγουν στον παππού ή στη γιαγιά. Ελπίζουν ότι κοντά τους θα έχουν ό, τι θέλουν.
Ποτέ δεν πρέπει να καλλιεργούμε την παιδική ιδιοτροπία. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στο παιδί να διατάζει τα μεγαλύτερα αδέρφιά , τους υπηρέτες ή άλλους μεγαλύτερους ή ν’ απαιτεί κάτι αυθαίρετα.
Αν τα παιδιά θέλουν οτιδήποτε, πρέπει να το ζητούν και όχι να διατάζουν. Πρέπει να είναι ευχαριστημένα με ό, τι τους δίνουν και να ευχαριστούν γι’ αυτό.
(…)
Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να προσέχουν τη συμπεριφορά τους και ν’ αποφεύγουν κάθε τι που μπορεί να κλονίσει το σεβασμό του παιδιού. Πρέπει πρώτα οι ίδιοι να διακατέχονται από αισθήματα αμοιβαίου σεβασμού και να συμπεριφέρνονται μεταξύ τους με λεπτότητα. Να μη αποδοκιμάζουν ποτέ ο ένας τον άλλο, και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους απρεπείς συζητήσεις , κυρίως μπροστά στα παιδιά. Εν πρέπει τα παιδιά ν’ ακούνε εκφράσεις, όπως: «Δε θα’ χει προκοπή , όπως ο πατέρας σου», «Το ίδιο αχάρηστος θα γίνεις , σαν τη μητέρα σου», «όλο ψέματα λές, σαν τη μάνα σου». Όπου ακούνε τα παιδιά τέτοια λόγια, μάταια ζητάμε σεβασμό και υπακοή.
Γονείς! Μην επιτρέπετε ποτέ στον εαυτό σας άπρεπα παιχνίδια και αστεία με τα παιδιά. Ο πατέρας που συνηθίζει να κάνει «καραγκιοζιλίκια» μπροστά τα παιδιά του , δεν μπορεί να περιμένει σεβασμό απ’ αυτά ,ούτε να διαμαρτυρηθεί για την άπρεπη συμπεριφορά τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι απέναντι σα παιδιά μας πρέπει να είμαστε πάντα αυστηροί και σοβαροί. Εύκολα μπορεί ο καθένας να ξεχωρίσει την τρυφερή και λεπτή σοβαρότητα των γονιών , καθώς και τα μετρημένα και προσεκτικά αστεία, από τους ανάρμοστους αστεϊσμούς , που κατεβάζουν το κύρος του. Απένατι στο σοβαρό και στοργικό πατέρα τα παιδιά ρ\τρέφουν πάντα μεγαλύτερο σεβασμό . Ένα βλέμμα του είναι αρκετό για να υπακούσουν αμέσως
Θέλετε τα παιδιά σας να είναι υπάκουα; Δείξτε τους την αγάπη σας. Όχι όμως την αγάπη που μαλθακώνει το παιδί , που υποχωρέι σ’ όλες τις απαιτήσεις του, αλλά τη συνετή και εγκάρδια αγάπη, που αποβλέπει στο καλό του. Όπου το παιδί βλέπει μια τέτοια αγάπη, εκεί υπακούει∙ όχι από φόβο , αλλ’ από σεβασμό
Μη μένετε αδιάφοροι στις χαρές και τις θλίψεις του παιδιού. Μη λέτε ποτέ ότι τα παιδιά είναι βάρος και βάσανο για σας. Μη δείχνετε ποτέ ότι κάποια θυσία σας γιά χάρη τους είναι πολύ μεγάλη ή πού βαρειά.
Δώστε στα παιδιά σας ό, τι χρειάζονται σε κάθε περίσταση, με προθυμία και χαρά. Πως είναι δυνατό ν’ αγαπάει τους γονείς του το παιδάκι, όταν αυτοί γογγύζοντας του δίνουν ένα κομμάτι ψωμί;
Προσφέρετε πότε – πότε στο παιδί σας τις ανάλογες ικανοποιήσεις και μικροχαρές ένα δωράκι στις γιορτινές ημέρες ή στην ονομαστική του εορτή , ενισχύει την παιδική αγάπη.
Ελκύστε κοντά σας την καρδιά των παιδιών σας, δημιουργώντας σχέσεις ειλικρίνειας κι εμπιστοσύνης μαζί τους. Η καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης σκοτώνει την αγάπη.
Μην προσθέτετε στις δίκαιες τιμωρίες περιφρονητικούς εμπαιγμούς και παρατηρήσεις που πληγώνουν. Μια τέτοια συμπεριφορά σκληραίνει την καρδιά κι εξαφανίζει κάθε ίχνος αγάπης.
(…)
Φροντίστε έγκαιρα να μη ριζώσει μέσα τους η ιδιοτροπία. Μην ανέχεστε το πείσμα τους και την αυθάδεια σ’ οποιονδήποτε.
Μην τους δίνετε όλα όσα ζητούν. Συνηθίζετέ τα στον αυτοπεριορισμό, την εγκράτεια και τη λιτότητα.
Απαιτείτε πάντα από τα παιδιά σας να κάνουν ό,τι τους λέτε αμέσως και με ακρίβεια.
Ζητάτε με σταθερότητα να γίνεται αυτό που μια φορά είπατε. Αλλά για να μπορούν τα παιδιά να υπακούσουν , μην τους λέτε ποτέ να κάνουν κάτι που ξεπερνάει τις δυνάμεις τους.
Μην έχετε καπρίτσια και μην είσθε αυθαίρετοι στις απαιτήσεις σας, επιτρέποντας σήμερα αυτό που χθές είχατε απαγορεύσει.
Στις ενέργειες που αφορούν στα παιδιά , μην έρχεστε σε αντίθεση μεταξύ σας.
Φροντίστε να διατηρηθεί και στο μέλλον ο σεβασμός των παιδιών απένατί σας, αποφεύγονται κάθε τι που μπορεί να τον κλονίσει .
Τέλος , μην ξεχνάτε ποτέ να επικαλείστε την ευλογία του Θεού στο έργο ανατροφής των παιδιών σας. Μόνο τότε οι κόποι, οι αγώνες και οι φροντίδες σας θα στεφανωθούν μ’ επιτυχία.
Απο το βιβλίο : Μητέρα Πρόσεχε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου