Μ.Μ.Γιατί η αστρολογία είναι σήμερα σ’ έξαρση , ενώ την ίδια στιγμή η επιστήμη είναι στο απόγειο της;
Π. Ι. Κ. Αυτό είναι η περιεργότατη ειρωνεία του θέματος. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν λύνονται όλα τα προβλήματά με την ψυχρή επιστήμη, ούτε με τα μαθηματικά, ούτε με τη φυσική ,ούτε με τη χημεία, ούτε με τη μηχανική, ούτε με τίποτε απ’ όλα αυτά. Δεν λύνονται έτσι οι υποθέσεις της ζωής! Η ψυχή του ανθρώπου είναι πλασμένη- όπως έλεγε ο Τερτυλλιανός-«εκ φύσεως χριστιανική». Και πρέπει ως χριστιανή η ψυχή, να τρέφεται με τον πραγματικό λόγο του Θεού. Όταν δεν τρέφουμε την ψυχή μας με τον πραγματικό λόγο του Θεού, θα την τρέφουμε με τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας, της αθεΐας, της αρνήσεως, όπως έκανε ο άσωτος της παραβολής. Επειδή ο σύγχρονος άνθρωπος γκρέμισε από το βάθρο της ψυχής του τον αληθινό Θεό, την πίστη στον αληθινό Θεό, το Δημιουργό του και Λυτρωτή του κόσμου, και δεν μπορεί να βάλει στο μηδέν στη θέση του – όποιος λέει ότι βάζει το μηδέν ψεύδεται∙ δεν υπάρχει άνθρωπος πραγματικά μηδενιστής και πραγματικά άθεος-, βάζει μια άλλη θεότητα, είτε πολιτική λέγεται αυτή, είτε θέατρο λέγεται, είτε κινηματογράφος, είτε αθλητισμός… Οτιδήποτε άλλο βάζει στη θέση του Θεού και πάνω απ’ το Θεό. Αυτοί οι άνθρωπο, εφόσον έδιωξαν απ’ τη ζωή τους τον πραγματικό Θεό, έβαλαν στη θέση του τα άστρα! Το κτίσμα δηλαδή το φθαρτό και πεπερασμένο, στη θέση του Αφθάρτου και Απείρου Θεού. Κι έτσι δεν καθορίζει πλέον τη ζωή τους ο Θεός αλλά τα άστρα. Εκεί κατήντησαν! Ενώ τα άστα δεν μπορούν να επηρεάσουν καθόλου την ανθρώπινη θέληση , την οποία ο Ίδιος ο Κύριος θέλησε να είναι ελεύθερη ακόμη και απέναντι στον Ίδιο!...
…Για το θέμα , τώρα, της αστρολογίας έχω να προσθέσω και το εξής;: Ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, αποδεικνύεται από το μεγάλο αγώνα που γίνεται στην ψυχή του ανθρώπου, όταν έχει να πάρει κάποια απόφαση. Αν ήμασταν αυστηρά καθορισμένοι, αν εξαρτιόταν η θέληση μας από τα άστρα, δεν θα είχαμε αυτή τη φοβερή διελκυστίνδα κατά τη λήψη αποφάσεων , ούτε τύψεις συνειδήσεως, όταν πράττουμε κάτι κακό, κάτι το αμαρτωλό, ούτε επαίνους από τη συνείδησή μας, όταν πράττουμε κάτι καλό. Το ρομπότ δεν δέχεται ούτε επαίνους, ούτε ψόγους. Το ότι ο άνθρωπος αισθάνεται μέσα του και τον έπαινο και τον ψόγο, είναι απόδειξη ότι είναι ελεύθερος. Και ακριβώς ως ελεύθερο τον αντιμετώπισε ο Θεός και έθεσε μπροστά του τις «τιμωρίες» της κολάσεως και τις «αμοιβές» του παραδείσου.
Ο άνθρωπος , λοιπόν, είναι ελεύθερος. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα αυτό που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Παρουσιάζεται εκεί ο Θεός να λέει σε ορισμένους προφήτες: «σε εξέλεξα από κοιλίας μητρός σου» που σημαίνει ότι ήδη η εκλογή του Θεού είχε γίνει πριν από τη γέννηση τους , η οποία σύμφωνα με τους αστρολόγους, καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων. Βλέπουμε , λοιπόν, ότι ο Θεός «επεμβαίνει» στη ζωή του ανθρώπου ήδη από το εμβρυικό στάδιο. Και όχι μόνο αυτό. Υπάρχουν κι άλλα χωρία που λένε ότι ο Θεός «καθορίζει» τη ζωή του ανθρώπου πριν και από τη σύλληψη του.
Πίστη και Λογική
Το τραίνο της λογικής στις ράγες του Θεού.
Διαδρομή Β΄
1993
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου