Στο βίο του οσίου Σάββα του Ηγιασμένου υπάρχει ένα αξιόλογο ανέκδοτο, που δείχνει με πόση σοφή μέθοδο ενέπνεε στους μοναχούς του ο Άγιος το πνεύμα της οικονομίας και της νοικοκυροσύνης.
Στο ξενοδοχείο της Λαύρας διακονούσε ο μοναχός Ιάκωβος. Ο μοναχός αυτός μαγείρεψε κάποτε μεγάλη ποσότητα φάβας και όση του περίσσευσε την πέταξε από το παράθυρο στον χείμαρρο. Ο άγιος από τον πύργο απέναντι το πήρε είδηση. Και αργότερα χωρίς να γίνει αντιληπτός πήγε και την μάζεψε.
Μετά από λίγες ημέρες παρέθεσε γεύμα στον Ιάκωβο. Όταν τελείωσε, του λέει:
-Συγχώρεσέ με, αδελφέ, γιατί δεν σε ευχαρίστησα με το μαγείρεμά μου.
-Αντίθετα, άγιε πάτερ, πολύ με ευχαρίστησες. Σου ομολογώ ότι έχω πολλά χρόνια να δοκιμάσω τόσο νόστιμο και καλομαγειρεμένο φαγητο.
-Ώστε σου άρεσε! Ξέρεις όμως ποια φάβα ήταν αυτή;
-Ποια;
-Εκείνη που πέταξες προ ημερών στον χείμαρρο!
Σ’ αυτά τα τελευταία λόγια ο μοναχός ένιωσε πολύ άσχημα. Με σκυμμένο το κεφάλι , ντροπιασμένος, αμίλητος σκεπτόταν το μάθημά που του έδωσε ο Άγιος. Και με όσα εν συνεχεία άκουσε, κατάλαβε ότι τα πράγματα της Μονής, είτε τρόφιμα είναι, είτε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να τα διαχειρίζεται με πολλή φειδώ και οικονομία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου